سنجش وابستگي واردات بخش‌هاي اقتصادي در ايران از منظر مبدأ، مقصد و سياستي در دوره 1390-1380

افزايش واردات واسطه‌اي در سطح كلان اقتصادي در طي سال‌هاي اخير سبب شده است تا سنجش ميزان وابستگي به واردات واسطه‌اي از بعد مبدأ، مقصد و سياستي در اين مقاله مورد بررسي قرار گيرد. لذا در اين مقاله، جدول داده ـ ستانده متقارن سال 1380 و 1390 به قيمت‌هاي ثابت سال 1390 مبناي محاسبات قرار گرفته‌اند. يافته‌‌ها حاكي از آن است كه نخست، بخش‌هاي صنعت، كشاورزي و خدمات بيشترين وابستگي به واردات واسطه‌اي از بعد مبدأ را داشته‌اند. دوم، بيشترين وابستگي به واردات از بعد مقصد متعلق به بخش‌هاي صنعت، ساختمان و كشاورزي است. سوم با بررسي وابستگي به واردات واسطه‌اي از بعد سياستي طي اين دهه، مشخص شد كه بخش‌ صنعت بيشترين وابستگي به واردات را از بعد سياستي دارد و اگر ساير بخش‌‌ها به عنوان بخش سياستي كشور انتخاب شوند، بيشترين واردات واسطه‌اي از بخش صنعت صورت خواهد گرفت. چهارم، طي اين سال‌‌ها وابستگي به واردات واسطه‌اي از بعد سياستي، روند افزايشي داشته است.