ناآرامي‌هاي عربي: ريشه‌هاي اجتماعي در بستر تاريخي

Arab Uprisings: Social Roots in the Historical Context

بروز و گسترش قيام‌هاي فراگير در اواخر 2010 در كشورهاي عربي خاورميانه كه از آن با عنوان ناآرامي‌هاي عربي ياد مي‌شود يكي از مراحل حساس تاريخي منطقه به حساب مي‌آيد. با تمركز بر روي شعارهاي معترضين در طول ناآرامي‌هاي مورد بحث مشخص خواهد شد كه عمده نارضايتي جوامع عربي ريشه در نابساماني‌هاي سياسي-اقتصادي اين كشورها دارد. بررسي تاريخ خاورميانه بيانگر آن است كه وضعيت سياسي-اجتماعي جوامع عرب در طول تقريباً يك سده اخير برآيندي از اتصال محيط‌ هاي داخل و خارج است؛ اين ارتباط به گونه‌اي درهم تنيده مي‌باشد كه امكان جدايي آنها قابل تصور نيست. به عبارت ديگر، شرايط دروني اين دولت‌ها از يك سو ناشي از كاستي‌هاي داخل و از سويي ديگر متأثر از محيط بين‌الملل مي‌باشد بر اين اساس، براي فهم كامل چرايي بروز قيام‌هاي عربي ضروري است ساختار سياسي، اجتماعي و اقتصادي دولت‌هاي عربي به عنوان يك كليت در بطن روابط بين‌الملل مورد واكاوي قرار گيرد. در اين راستا، با توجه به اشتراكات سياسي، فرهنگي، هويتي و اقتصادي جوامع عربي و سرشت چندگانه ناآرامي‌هاي مورد بحث (سياسي، اجتماعي، اقتصادي) مقاله حاضر از منظر جامعه‌شناسي تاريخي روابط بين‌الملل به بررسي موضوع پرداخته است.

Commencing and spreading comprehensive revolts in late 2010 in the Arab Middle East which is calling Arab uprisings, undoubtedly, is one of the important milestones in the region history. These uprisings emanate from the accumulated political, social and economic discontents in the Arab countries that experienced unrests. In other words, theses riots came from disarray that in last decades had involved the Arab countries. Meanwhile, the interesting point is the same backlash to the mentioned disorders in both monarchies and republics or oil and non-oil Arab countries. In addition, the diverse result of the uprising in the both regimes is another interesting point for experts. This study attempts to reply why the reaction of Arab societies in the face of different regimes was similar and focusing on the roots of occurrence revolts. In this paper, as for the multiplicity facets of these uprisings, would be applied Historical Sociology of International Relations (HSIR) as the theoretical framework.