سبك‌هاي مديريت در نهج‌البلاغه

يكي از محورهاي اصلي مطالعه در حوزۀ مديريت مقوله رهبري است. هدايت و رهبري از وظايف عمدۀ مديريت است ولي تمام كار او نيست. اين امر زماني تحقق مي‌يابد كه فردي به هر دليل كوشش كند بر رفتار فرد يا گروهي اثر بگذارد، زيرا رهبري يعني قدرت تأثيرگذاري بر پيروان، به نحوي كه براساس ميل و خواستۀ خود در جهت تحقق اهداف در موقعيت‌هاي گوناگون حركت كند. پژوهش حاضر با استفاده از مطالعات كتابخانه اي به روش تحليلي- توصيفي انجام پذيرفته است و با بررسي نهج البلاغه، مقالات، كتاب ها و منابع مختلف تلاش كرده است، تا به تبيين مفهوم سبك‌هاي مديريت از منظر نهج‌البلاغه بپردازد. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه ديدگاه امام علي (ع) نسبت به رهبري و مديريت، ديدگاهي مردم محور است كه اگر نفوذي و فرماني وجود دارد در جهت اهداف زيردستان و رفاه عامۀ مردم است و اگر رهبر به‌دنبال تحقق اهداف سازمان و مجموعۀ خاص خود است، اين اهداف چيزي جز رضايت مردم نيست و اين‌جاست كه امام علي(ع) رهبري را وظيفه‌اي سنگين و مسؤوليتي دشوار مي‌داند. امام علي(ع) به مديران خود يادآوري مي‌كند كه آنان خدمتگزاران مردم هستند و بايد داراي صفت‌هاي اخلاقي باشند.