سياست جنايي ايران در قبال رفتارهاي تهديدكننده امنيت غذايي : واكاوي بزهان گاري و پاسخ گذاري اداري- انضباطي در زنجيره تأمين غذا

Iranian Criminal Policy against the Behaviors Threatening Food Security: The Administrative and Disciplinary Answering Analysis in the Food Supply Chain

مديريت و كنترل ناهنجاري‌هاي تهديد كننده امنيت غذايي در اشكال سنتي و نوظهور با شكل گيري امنيت غذايي به عنوان هنجار جامعوي- حقوقي و برجسته شدن نقش كنشگران مختلف زنجيره تأمين غذا امري حياتي است و در سياستگذاري‌ها و برنامه ريزي‌هاي ملي و فراملي به دغدغه جدي جامعه جهاني و دولتها بدل شده است. كنترل پديده جنايي در ساحت سياست جنايي ايران (به عنوان جزئي از سياست عمومي) به ويژه با توسعه قلمرو پديده جنايي تهديد يا نقض كننده امنيت غذايي به صورت انواع بزه‌‌هاي صنفي، اداري و مدني، صرفاً با بزه‌انگاري و پاسخ‌گذاري كيفري ممكن نيست، بلكه پاسخ‌گذاري غيركيفري متناسب و مؤثري از جنس خود را طلب مي‌كند كه در حال حاضر صبغه دولتي آن غالباً برجسته و پررنگ تر از صبغه جامعوي آن است. پژوهشگر در مقاله حاضر از يك سو در جستجوي جلوه‌هاي بزه‌انگاري و پاسخ‌گذاري‌هاي اداري-انضباطي (غيركيفري) در زنجيره تأمين غذا است و از ديگر سو، در پي تطبيق پوشش دهي بزه‌انگاري و پاسخ‌گذاري‌هاي يادشده با اركان اصلي و فرعي مفهوم امنيت غذايي و تحليل آنها در قلمرو سياست جنايي ايران است.

Nowadays, with the food security formation as a social-legal norm and highlights the role of different actors in the food supply chain, food security threatening anomalies in a variety of traditional and emerging forms, have taken into consideration and their control has become a serious concern of the international community and national governments at the international and domestic policy-making and planning. The criminal phenomenon which threat or violate food security in Iranian criminal policy (as part of public policy) especially which his scope development and creation of various administrative, professional, civil offenses does not control with criminalization and penal answering and call his proportional answers and now, the public nature of non-criminal answering is highlighted than its social nature. This article searches the effects and examples of administrative and disciplinary criminalization and non-criminal public answering in the food supply chain, also about answering in relation to primary and secondary dimensions of food security concept in the Iranian criminal policy and analyses their various aspects