كاركردشناسي نخل در آيين نخل گرداني از منظر حفاظت از گنجينه هاي فرهنگي ايران

آيين ها از مهم ترين كنش ها و ارجمندترين ميراث هاي انساني برجامانده و جاري در جوامع هستند. نخل گرداني، آيين كهن ايراني كه با ورود اسلام به ايران در ادامه حيات خويش، رنگ و بوي شيعي به خود گرفته، آييني همچنان زنده و پويا و گنجينه اي غني براي شناخت بخشي از فرهنگ ايرانيان است. اشياء از ملزومات و اجزاء اساسي برگزاري بعضي از اين آيين ها هستند. نخل ها، اشياء محوري در برگزاري آيين نخل گرداني، به عنوان آثار فرهنگي و تاريخي و بخشي از ميراث ملموس و منقول، اشيائي ارجمند و شايسته حفاظت و احترامند. پيش درآمد اين حفاظت، شناخت ويژگي ها، ارزش ها و كاركردهاي اين آثار است. هدف از اين پژوهش شناخت كاركردهاي نخل به عنوان يك شيء آييني در آيين نخل گرداني است. مواد پژوهش با استناد به منابع مكتوب، مشاهدات ميداني و مصاحبه فراهم شده است و يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه نخل در جايگاه يك شيء آييني و به عنوان يك اثر فرهنگي، داراي كاركردهاي اعتقادي، نمادين و يادماني بوده و انتقال دهنده دانش بومي و حامل سنت ها و آداب سنتي است.