مكان يابي بهينه مجموعه سايته اي راداري برد كوتاه بر مبناي دياگرام ورونوي

يكي از چالش هاي مهم در زمينه استقرار شبكه هاي راداري برد كوتاه، يافتن بهترين موقعيت و چيدمان رادارها در شبكه با هدف دستيابي به بيشترين پوشش است. يكي از رويكردهاي متداول براي حل اين مسأله، استفاده از الگوريتم هاي بهينه سازي محلي هندسي است. از آنجا كه اين الگوريتم ها مبتني بر مدل سازي دوبعدي زمين هستند لذا تأثير بعد ارتفاعي زمين در آنها ديده نشدده اسدت. در اين تحقيق الگوريتم هندسي ورونوي به منظور سازگاري بيشتر با مدل هاي سه بعدي زمين، تعميم داده شده و جهت حل مسأله مكان يابي شبكه راداري استفاده و پياده سازي گرديده است. در الگوريتم تعميم يافته، رويكرد حركت رادار به سمت دورترين رأس ورونوي بر اساس مفهوم خط ديد، اصلاح شده است. نتايج تجربي نشان مي دهد كه الگوريتم پيشنهادي به خوبي مي تواند توزيع مناسبي از رادارها را در سطح منطقه ارائه دهد و پوشش شبكه رادارها را نسبت به توزيع تصادفي اوليه در حد قابل قبولي افزايش دهد.