تاثير منابع و مقادير مختلف نيتروژن بر عملكرد ريشه و برخي ويژگي‌هاي كيفي چغندرقند

مديريت مصرف نيتروژن (N) يكي از عوامل مهم در افزايش عملكرد و بهبود كيفيت محصول چغندرقند است. هدف از انجام اين تحقيق، ارزيابي پاسخ گياه چغندرقند به سه سطح كودي نيتروژن شامل مقدار مصرف بر مبناي آزمون خاك (125 كيلوگرم در هكتار)، 25 درصد كمتر و 25 درصد بيشتر از آن و چهار منبع كودي شامل اوره، نيترات آمونيوم و نيتروژن كندرها شامل اوره آغشته به گوگرد (توليد داخل) و اوره با پوشش گوگردي بودند. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار، در ايستگاه تحقيقات كشاورزي مياندوآب استان آذربايجان غربي به مدت دو سال زراعي (87-1385) اجرا شد. نتايج نشان داد كه سطوح كودي نيتروژن به‌طور معني‌داري عملكرد ريشه، درصد قند و عملكرد شكر را تحت تاثير قرار داده و بيش‌ترين مقدار اين صفات با مصرف نيتروژن بر مبناي آزمون خاك بدست آمد. همچنين، غلظت نيتروژن برگ‌ها با افزايش سطوح كودي افزايش يافت. هيچكدام از عوامل مذكور تحت‌ تاثير منابع كودي نيتروژن قرار نگرفتند. منابع كود نيتروژن بر نيتروژن معدني (نيتروژن-نيتراتي و نيتروژن-آمونيومي) خاك تاثير معني‌داري داشتند. غلظت نيتروژن معدني با افزايش سطوح كودي افزايش يافت. بيش‌ترين مقدار نيتروژن معدني در تيمار مصرف نيتروژن بر مبناي آزمون خاك از منبع نيترات آمونيوم بدست آمد. از نتايج اين تحقيق چنين استنباط مي‌ شود كه براي تامين نيازهاي چغندرقند به نيتروژن، مي‌توان از مصرف يكباره نيتروژن توصيه شده قبل از كشت از منابع كودي نيتروژن كندرها يا مصرف تقسيطي آن از منابع اوره يا نيترات آمونيوم استفاده نمود.