تاثير نيتروژن و نسبت نيترات به آمونيوم بر شاخص هاي رشد و عملكرد اسانس مرزنجوش بخارايي (Origanum vulgare ssp. Gracile) در شرايط شور

به منظور بررسي تأثير سطوح متفاوت نيتروژن و نسبت هاي مختلف نيترات به آمونيوم در شرايط شور و غيرشور بر شاخص هاي رشد، درصد و عملكرد اسانس مرزنجوش بخارايي، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با ۳۶ تيمار و ۳ تكرار انجام گرفت. نيتروژن مورد استفاده در ۳ سطح (۵، ۱۰ و ۱۵ ميلي مولار)، نسبت هاي مختلف نيترات به آمونيوم در۶ سطح (۱۰۰ :۰، ۸۷/۵: ۱۲/۵، ۷۵: ۲۵، ۵۰ : ۵۰، ۲۵ : ۷۵ و ۰ : ۱۰۰) و شوري در ۲ سطح (صفر و ۵۰ ميلي مولار سديم كلريد) به عنوان فاكتورهاي آزمايش در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد در شرايط عدم تنش شوري بيشترين مقدار وزن تر (۲/۴۲ گرم)، وزن خشك (۸/۱۶ گرم)، و عملكرد اسانس (۹/۱۵۸ ميلي‌گرم در گلدان) در سطح نيتروژن ۱۵ ميلي مولار و نسبت ۷۵ : ۲۵ نيترات به آمونيوم به دست آمد؛ در صورت اعمال تنش شوري هر سه صفت فوق در تمام تيمارها كاهش يافت، به طوري كه تحت اين شرايط حداكثر وزن تر (۳۴/۳۳ گرم)، وزن خشك (۵۶/۴ گرم)، و عملكرد اسانس (۳۵/۹۴ ميلي‌گرم در گلدان) در تيمار ۱۵ ميلي مولار نيتروژن و نسبت ۵۰ : ۵۰ نيترات به آمونيوم مشاهده گرديد. اثرات اصلي هر سه تيمار تاثير بسيار معني داري بر درصد اسانس داشت؛ به طوري كه از غلظت ۱۵ ميلي مولار نيتروژن، نسبت ۷۵ : ۲۵ نيترات به آمونيوم و در شوري ۵۰ ميلي مولار بيشترين درصد اسانس حاصل شد. مي توان نتيجه گرفت غلظت ۱۵ ميلي مولار نيتروژن و نسبت هاي ۷۵ : ۲۵ و ۵۰ : ۵۰ نيترات به آمونيوم به ترتيب در محيط غير شور و شور از نظر تغذيه نيتروژني جهت افزايش بيوماس توليدي مرزنجوش مناسب مي باشد.