تاثير قارچ ميكوريز آربوسكولار بر خصوصيات ريخت‌شناسي و كاركردي ذرت (Zea mays L.) در سطوح مختلف كود فسفات

به منظور ارزيابي تاثير قارچ ميكوريز آربوسكولار بر خصوصيات مورفولوژيكي و فيزيولوژيكي ذرت در سطوح مختلف كود فسفات، آزمايشي گلخانه‌اي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار در گلخانه‌ي تحقيقاتي دانشگاه آزاد اسلامي واحد ميانه به اجرا درآمد. تيمارهاي آزمايش شامل استفاده از زادمايه ميكوريزي گلوموس موسه (تلقيح و عدم تلقيح) و چهار سطح كود شيميايي فسفات (شاهد، 13، 26 و 39 كيلوگرم فسفر در هكتار) بود. نتايج نشان داد بيشترين مقدار زيست توده خشك و تر به ترتيب با مقدارهاي 172.47 و 224.08 گرم تك بوته مربوط به تلقيح ميكوريز در سطح 39 كيلوگرم فسفر در هكتار بود. همچنين كمترين مقدار زيست توده خشك و تر به ترتيب با مقدارهاي 95 و 120.74 گرم تك بوته مربوط به عدم تلقيح ميكوريز در سطح شاهد كود فسفر بود. بيشترين مقدار طول، وزن و تعداد بلال به ترتيب با مقدارهاي 23.22 سانتي‌متر، 116.32 گرم و 4.25 عدد مربوط به تلقيح ميكوريز در سطح 39 كيلوگرم فسفر در هكتار بود. به طور كلي نتايج نشان داد كه تيمار 39 كيلوگرم فسفر در هكتار در شرايط عدم تلقيح نه تنها نسبت به تيمار 26 كيلوگرم فسفر در هكتار در شرايط تلقيح از لحاظ صفات زيست توده خشك و تر برتري ندارد بلكه از آن كمتر مي‌باشد. در نهايت نتايج مشخص كرد كه استفاده از قارچ ميكوريز آربوسكولار باعث افزايش زيست توده، كلروفيل و غلظت فسفر برگ همراه با بهبود صفات مورفولوژيك و فيزيولوژيك ذرت مي‌شود. همچنين تلقيح با قارچ، افزايش جذب فسفر و عملكرد گياه به ازاي مقدار كمتري از كود فسفات را در پي داشت.