بررسي رابطه بين ميزان دسترسي به اعتبارات و شاخص هاي توسعه اقتصادي خانوارهاي روستايي شهرستان رشت

در مقاله حاضر به بررسي وضعيت اقتصادي برنج و همچنين بررسي دو شيوه كشت سنتي و مكانيزه در اين بخش و تاثيري كه هر كدام از اين روش ها برجاي گذاشته، پرداخته شده است. متغير مستقل اين تحقيق ميزان اعتبارات و متغير وابسته نيز اثرات اقتصادي (افزايش توليد، افزايش درآمد، كاهش ضايعات محصول، كاهش هزينه توليد و...) مي باشد. شيوه بهره برداري شامل سنتي، مكانيزه و نيمه مكانيزه نيز به عنوان متغير ميانجي اين پژوهش مي باشد. (به عبارتي ميزان تمايل هر يك از افراد را براي گرفتن وام براي كشت برنج سنجيده شد). در اين پژوهش از روش توصيفي- تحليلي استفاده شده است و به منظور جمع آوري داده هاي مورد نياز از روش پيمايشي (جمع آوري پرسشنامه از 400 خانوار روستايي) كه به شيوه خوشه اي انتخاب گرديده، استفاده شده است. همينطور براي تجزيه و تحليل يافته ها و دستيابي به مدل نهايي پژوهش در فرضيه اصلي از مدل جدول تقاطعي سه بعدي با استفاده از نرم افزار Spss IBM SPSS Statistics20 استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان دهنده اطمينان 95 درصدي از اين موضوع مي باشد كه با افزايش ميزان اعتبار دريافتي ميزان تاثيرات اقتصادي ناشي از كشت برنج هم افزايش مي يابد.