واكاوي ادله الزام اجراي قوانين و ارزش‌هاى دينى توسط حكومت اسلامي

بحث از الزام حكومت به اجراي قوانين و ارزش‎هاي ديني و عيارسنجي شرايط و مباني آن مي‎تواند از مباحث مهم فقه سياسي شمرده شود. هدف اين مقاله تحليل سه محور، ارتباط حق دخالت حكومت اسلامي در اجراي قوانين و ارزش‌هاى دينى با رضايت اكثريت مردم از اجراي قوانين اسلامي. شرايط الزام حكومت به اجراي احكامي كه براي آنها در دين كيفر مقرر نشده است. تبيين مباني الزام حكومت اسلامي به اجراي احكام ديني كه براي آنها در دين كيفر مقرر نشده است. يافته‌هاي نگارندگان، به قرار ذيل‌اند: با توجه به الهي‎بودن مشروعيت حكومت و نيز با در نظر گرفتن سيره پيامبر اكرم و ائمه معصومين: و متشرعان از زمان پيامبر9 تا امروز، اجراي احكام ديني؛ اعم از احكامي كه براي آنها در دين كيفر مقرر شده و احكامي كه براي آنها در دين كيفر مقرر نشده، منوط به رضايت اكثريت مردم از اجراي قوانين اسلامي نمي‎باشد. شرايط متيقن الزام حكومت در احكامي كه براي آنها در دين كيفر مقرر نشده است، عبارتند از شخصي‎نبودن احكام، مفسده اجتماعي داشتن عمل، ملازم‎نبودن الزام با ضرر شخصي به افراد، مطابق‎بودن الزام با مصلحت ديني و مطابقت الزام با سيره عقلا. مباني الزام حكومت اسلامي به اجراي احكام ديني كه براي آنها در دين كيفر مقرر نشده است، عبارتند از نسبت حكومت با حفظ شعائر و اهانت به مقدسات، امر به معروف و نهي از منكر و نسبت آن با حكومت اسلامي، اهداف و وظايف كلي حكومت اسلامي، مسؤوليت اجراي حدود و تعزيرات، مسؤوليت حكومت اسلامي از باب امور حسبه و احتساب و اطلاقات ادله احكام اجتماعي.