سنجه‎هاي تشخيص و احراز مصالح مشروع در نظام اسلامي

هدف از اين نوشتار، تبيين حدود مشروعيت در توقف موقت حدود احكام اسلام توسط حاكم اسلامي است. شناخت از معيارهاي اهم و مهم و نظام رتبه‌بندي مصالح حكومتي مي‎تواند به حاكم اسلامي كمك كند تا از بن بست ميان مصالح اجتماعي و مصالح شرعي خارج شود. شناخت مصالح و سازوكارهاي تغيير در مرزهاي قابل تغيير و غير قابل تغيير آنها مي‌تواند در تطبيق مشروعيت اسلامي بر يك حكومت دين‌مدار مؤثر باشد. خط قرمزهاي منحل‎كننده يا توسعه‎دهنده معيارهاي اوليه و ثانويه در يك حاكميت ديني با اهداف و مقاصد اساسي شريعت رابطه تنگاتنگ دارد.سؤالات اساسي اين پژوهش، حول محور اهداف و چهارچوب‎هاي حكومت ترسيم مي‎شوند. از جمله اينكه آيا صرفاً حكومت اسلامي موظف به اجراي حدود الهي است يا اهداف ديگري نيز بر وجود آن متصور است كه در صورت عدم امكان اجراي حدود الهي نمي‌توان از آنها صرف نظر كرد؟ سازوكارها و ابزارهاي چنين فرآيندي چيست؟ حد و مرز توقف حدود الهي توسط حاكم اسلامي تاكجاست؟ اين پژوهش به دنبال آن است تا ثابت كند اولويت‎دهي اهداف حكومت اسلامي بر يكديگر، تفسير از مصلحت، منبع و مبناي تحليل مصلحت، روش، ابزار و متدلوژي كشف و بكارگيري مصلحت، عوامل كشف و اجراي مصلحت در تحليل ميزان مشروعيت و كاركردهاي هر ساختار سياسي در اسلام مؤثر است.