تأثير محافظه‌كاري مشروط بر كارايي سرمايه‌گذاري در نيروي انساني

هدف: شناسايي زودهنگام‌تر زيان‌ها در مقايسه با سودها (محافظه‌كاري مشروط) مي‌تواند باعث اتخاذ تصميمات سرمايه‌گذاري كاراتري توسط مديريت شود كه اين امر از طريق كاهش عدم تقارن اطلاعاتي بين مديريت و سرمايه‌گذاران و فراهم آوردن سيگنال‌هايي زودهنگام درباره سودآوري پروژه‌هايي كه پذيرفته‌شده است، امكان‌پذير مي‌شود. بنابراين، هدف اين تحقيق بررسي اثر محافظه‌كاري بر يكي از تصميمات بسيار مهم سرمايه‌گذاري كه ناديده گرفته‌شده است، يعني سرمايه‌گذاري در نيروي انساني است. روش: اين پژوهش از نوع توصيفي، همبستگي و پس رويدادي است. در اين پژوهش جامعه آماري تمامي شركت‌هاي پذيرفته‌شده در بازار اوراق بهادار تهران هستند كه از آن ميان 1449 سال شركت درسال‌هاي 13961388 انتخاب‌شده است. يافته‌ها: بر اساس نتايج برآورد الگوها، رابطه منفي و معناداري ميان محافظه‌كاري و كارايي سرمايه‌گذاري در نيروي انساني يافت شد. نتايج نشانگر اين بود كه محافظه‌كاري از طريق كاهش عدم تقارن اطلاعاتي، تصميمات ناكارا در بازار نيروي انساني را كاهش مي‌دهد. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌ها محافظه‌كاري به‌عنوان مكانيسمي نظم‌دهنده و سيگنالي زودهنگام درباره سودآوري تصميمات باعث كاهش اقدامات مديريت سود بد مي‌شود و به شناسايي زودتر اخبار بد نسبت به اخبار خوب را سرعت مي‌بخشد.