پيش‌بيني راهبردهاي يادگيري دانش‌آموزان بر اساس ويژگي‌هاي شخصيتي و تاب‌آوري

پژوهش با هدف آشكار ساختن همبستگي راهبردهاي يادگيري با ويژگي‌هاي شخصيتي و تاب‌آوري دانش‌آموزان دوره متوسطه به انجام رسيد. روش پژوهش همبستگي است و جامعه آماري آن دربرگيرنده همه دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه شهرستان دلفان بود كه از ميان آن‌ها نمونه اي 250 نفري با به كار بستن روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شد. براي گردآوري داده ها از ابزارهاي فرم بازنگري شده پرسش نامه شخصيتي آيزنك (EQP-R)، سنجه تاب‌آوري كانر و ديويد سون (CD-RISC)  پرسش نامه راهبردهاي انگيزشي براي يادگيري (M SLQ) استفاده شد. يافته‌ها نشان داد كه همبستگي مؤلفه‌هاي راهبردهاي يادگيري با پاره‌اي از ويژگي‌هاي شخصيتي مثبت و با پاره‌اي ديگر منفي بود؛ همبستگي ميان مؤلفه‌هاي اضطراب امتحان و راهبردهاي شناختي يادگيري با ويژگي شخصيتي روان آزردگي به ترتيب 0.33 و 0.21، همبستگي ميان مؤلفه‌هاي خودكارآمدي، ارزش‌گذاري دروني و خودنظم دهي با ويژگي شخصيتي روان گسسته خويي به ترتيب 0.26، 0.23 و 0.19 و همبسته مؤلفه‌هاي خود كارآمدي و راهبردهاي شناختي با ويژگي شخصيتي برون گردي به ترتيب 0.20 و 0.22 بوده است. افزون بر اين‌ها، همبستگي ميان تاب‌آوري و راهبردهاي يادگيري 0.64 بوده و همه‌ي اين همبستگي‌ها معني‌دار بوده است (P 0.001). نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه مدل استفاده‌شده براي پيش‌بيني راهبردهاي يادگيري معنادار است (15.82=F) و مي‌تواند با ضريب تعيين 0.45 = R^2همبستگي ميان متغيرها را تبيين كنند؛ يعني ويژگي‌هاي شخصيتي و تاب‌آوري مي‌توانند 45/% از پراكنش راهبردهاي يادگيري را تبيين كنند. با توجه به يافته‌ها مي‌توان نتيجه گرفت كه راهبردهاي يادگيري با ويژگي‌هاي شخصيتي و تاب‌آوري در دانش‌آموزان رابطه دارد و شايسته است كه معلمان در تدريس خود به اين نكته توجه نمايند.