بررسي تغييرات مهارت احياء قلبي-ريوي كارآموزان در عرصه پرستاري دانشگاه علوم پزشكي كاشان در طول زمان

Longitudinally investigation of the skills of cardiopulmonary resuscitation in nurse interns of Kashan University of Medical Sciences

هدف. اين مطالعه با هدف بررسي طولي مهارت­ كارآموزان در عرصه پرستاري دانشگاه علوم پزشكي كاشان در زمينه اي احياء قلبي ربوي در سال 1389و1390 انجام شد. زمينه. مهارت انجام احياء قلبي ريوي يكي از مهارت هاي حياتي است كه پرسنل بهداشتي بايد از آن برخوردار باشند. مطالعات متعددي در مورد مهارت دانشجويان پرستاري در ارتباط با احياء قلبي ريوي انجام شده است، با اين حال مطالعات كمي در ارتباط با تغييرات مهارتي اين دانشجويان در طول زمان صورت گرفته است. روش كار. طراحي تحقيق به صورت ”سري هاي زماني (time series) بود. جامعه پژوهش، كليه دانشجويان سال آخر پرستاري دانشگاه علوم پزشكي كاشان در سال هاي 1389 و 1390 بودند. ابزار جمع آوري داده ها ابزاري دو بخشي بود كه بخش اول، پرسشنامه اطلاعات فردي و بخش دوم شامل چك ليست هاي مهارت هاي احياي پايه و پيشرفته (حيطه هاي ماساژ قلبي و تنفس مصنوعي، لوله گذاري ناي، كاربرد دفيبريلاتور و مديريت احيا) بود. روايي ابزار به شيوه بررسي روايي محتوايي و پايايي آن از طريق آزمون-بازآزمون تاييد شد. هر يك از مهارت هاي احياء در سه مرحله سنجيده شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 11/5و با استفاده از آمار توصيفي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها. رايج ترين خطاي انجام شده توسط دانشجويان در حيطه ماساژ قلبي و تنفس مصنوعي در مرحله اول و سوم، عدم درخواست كمك بود كه در مرحله اول، 67/41 درصد و در مرحله سوم، 32/61 درصد، اين اقدام را انجام دادند. در حيطه لوله گذاري ناي، در هر سه مرحله اهرم كردن لارنگوسكوپ روي دندان ها رايج ترين خطاي ارتكابي بود كه در هر سه مرحله، كمتر از 50 درصد دانشجويان، اين اقدام را به درستي انجام دادند. در حيطه مهارت استفاده از دفيبريلاتور، رايج ترين خطا در هر سه مرحله، عدم دادن شوك دوم در صورت ادامه ريتم قبلي بود كه در مرحله اول تا سوم، به ترتيب، تنها 52/08 درصد، 28 درصد، و 21/74 درصد افراد، اين اقدام را به درستي انجام دادند. نتيجه گيري. با توجه به حساسيت و اهميت مهارت احياء قلبي ريوي توصيه مي شود آموزش عملي، انجام تمرينات و ارزيابي هاي دوره اي براي دانشجويان در نظر گرفته شود. همچنين، پيشنهاد مي شود دانشجويان پرستاري به همراه مربي خود در عمليات احياء حاضر شوند و با مشاهده عمليات احياء از نزديك، درك واقعي­تري از مهارت هاي آموزش داده شده داشته باشند.

Aim. This study was aimed to evaluate the changes in the cardiopulmonary resuscitation (CPR) skills of nursing students during a two year interval. Background. CPR skills are of vital skills every healthcare worker should posses. Several studies are available on CPR skills of nursing students, however, changes in the students' skills have rarely been studied. Method. This time series study was conducted on all graduating nursing students who were passing their internship period during 2011-2012. Data collection instrument had two parts including demographics form and a checklist for assessment of CPR skills (including closed chest compression, tracheal intubation, using of defibrillator and CPR management). Descriptive statistics were used for reporting the findings. Findings. Seeking no help was the most frequent mistake made by the students in the domain of cardiac massage and artificial ventilation, both in the first and the third assessment. Only 41.67% and 32.61% of the students sought help in the first and the third assessment, respectively. Pressing the laryngoscope blade on the teeth was also the most common mistake in the domain of using the laryngoscope so that only 50% of the students performed this action correctly in all the three assessments. The most common error in the domain of defibrillation was ignoring repetition of the defibrillation in cases the patient’s cardiac rhythm did not returned to normal, so that only 52.08%, 28% and 21.74% of the students performed defibrillation correctly in all the three assessments, respectively. Conclusion: Most of the students were evaluated as weak, especially in the CPR management domain. Retraining the CPR skills are suggested, especially when the students are near graduation.