مقايسه اثربخشي معنا درماني و رفتار درماني ديالكتيكي بر سلامت عمومي و كيفيت زندگي در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

Comparison the Effectiveness of Logo Therapy and Dialectical Behavior Therapy on General Health and Quality of Life in Patients with Multiple Sclerosis

مقدمه: مولتيپل اسكروزيس يك اختلال عصبي است كه مي‌تواند فعاليت‌هاي افراد را در ادامه زندگي محدود و باعث كاهش سلامت و كيفيت زندگي آنان شود. اين پژوهش با هدف مقايسه اثربخشي معنا درماني و رفتار درماني ديالكتيكي بر سلامت عمومي و كيفيت زندگي در بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس انجام شد. روش كار: اين مطالعه نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش بيماران داراي پرونده در انجمن مولتيپل اسكلروزيس استان گيلان در سال 1395 بودند كه از ميان آنان 60 نفر با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و با روش تصادفي در سه گروه مساوي جايگزين شدند. گروه‌هاي آزمايش به تفكيك 8 جلسه 90 دقيقه‌اي با روش‌هاي معنا درماني و رفتار درماني ديالكتيكي آموزش ديدند و گروه كنترل در ليست انتظار قرار گرفت. ابزارهاي پژوهش پرسشنامه‌هاي سلامت عمومي و كيفيت زندگي بودند. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS-21 و با روش تحليل كوواريانس چندمتغيري تحليل شدند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد هر دو روش معنا درماني و رفتار درماني ديالكتيكي باعث بهبود معنادار سلامت عمومي و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس شدند. همچنين معنا درماني در مقايسه با رفتار درماني ديالكتيكي باعث بهبود معنادار سلامت عمومي و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به مولتيپل اسكروزيس شد (0/05>p). نتيجه‌گيري: نتايج حاكي از اهميت معنا درماني در مقايسه با رفتار درماني ديالكتيكي در بهبود سلامت عمومي و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به مولتيپل اسكروزيس بود. بنابراين مشاوران و درمانگران مي‌توانند از هر دو روش به‌ويژه از روش معنا درماني براي بهبود سلامت عمومي و كيفيت زندگي بيماران مبتلا به مولتيپل اسكروزيس استفاده كنند.

Introduction: Multiple Sclerosis is a one neurological disorder that can restrict individual's activity and let to decrease their health and quality of life. This research aimed to comparison the effectiveness of logo therapy and dialectical behavior therapy on general health and quality of life in patients with multiple sclerosis. Methods: This research was a semi-experimental study with a pre-test and post-test design with a control group. The research population was the patients with a file in Multiple Sclerosis Society of Gilan province in 2016 year that 60 person were selected by available sampling method and randomly assigned to three equal groups. The experimental groups trained 8 sessions of 70 minutes by the methods of logo therapy and dialectical behavior therapy and the control group was put on a waiting list. The research instruments were general health and quality of life questionnaires. The data were analyzed by using SPSS-21 software and by MANCOVA method. Results: The findings showed both methods of logo therapy and dialectical behavior therapy led to improve the general health and quality of life of patients with multiple sclerosis. Also, the logo therapy in comparison the dialectical behavior therapy led to improve the general health and quality of life of patients with multiple sclerosis (P < 0.05). Conclusions: The results indicate the importance of logo therapy in comparing with dialectical behavior therapy in improve the general health and quality of life of patients with multiple sclerosis. Therefore, counselors and therapists can use both methods especially from the logo therapy in order to improve the general health and quality of life of patients with multiple sclerosis.