اثربخشي آموزش ذهن آگاهي بر خودكارآمدي اجتماعي و تاب آوري در بيماران وابسته به شيشه شهر دزفول

The effectiveness of education awareness of social self - efficacy and Resilience in the patients depends on glass

مقدمه: آثار و نتايج زيان بار و مخرب فردي، اجتماعي و فرهنگي وابستگي و اعتياد به شيشه سبب شده است تا كادر درماني جامعه براي پيشگيري، ترك و جلوگيري از عود مصرف اين ماده مخدر اقدام كنند. هدف اين پژوهش اثربخشي آموزش ذهن­ آگاهي بر خودكارآمدي اجتماعي و تاب­آوري در بيماران وابسته به شيشه شهر دزفول مي­باشد. روش كار: مطالعه حاضر يك تحقيق نيمه ­تجربي با طرح پيش ­آزمون – پس ­آزمون با گروه كنترل مي­باشد. جامعه آماري شامل كليه مردان وابسته به شيشه شهر دزفول بود. نمونـه پـژوهش شامل 34 آزمـودني بـود كه به صورت تصادفي ساده از بين افرادي كه در تابستان 96 به كمپ ترك اعتياد تحت نظر بهزيستي شهرستان دزفول مراجعـه كرده بودند، انتخاب شدند و به گونه ­ي تصادفي ساده در دو گروه آزمايشي و كنترل (هر گروه 17 نفر) گمارده شدند. گروه آزمايش 10 جلسه 90 دقيقه­ اي آموزش ذهن­ آگاهي دريافت كردند و گروه كنترل مداخله­اي دريافت نكردند. گروه­ها پرسشنامه خودكارآمدي اجتماعي گاديانو و هربرت و مقياس تاب ­آوري كانر و ديويدسون را به عنوان پيش­ آزمون و پس­ آزمون تكميل كردند. تجزيه و تحليل داده ها با نرم افزار SPSS-21 و روش تحليل كوواريانس چندمتغيره (MANCOVA)انجام شد. يافته ها: يافته ها نشان داد در مرحله پس­ آزمون بين ميانگين خودكارآمدي اجتماعي و تاب­ آوري گروه­هاي آزمايش و كنترل تفاوت معناداري وجود داشت. به عبارت ديگر آموزش ذهن­ آگاهي باعث افزايش خودكارآمدي اجتماعي و تاب­آوري در بيماران وابسته به شيشه شهر دزفول شد (0/001P<). نتيجه گيري: ارائه آموزش ذهن­ آگاهي بيماران را به نقاط ضعف و قوت خود و كاستن از ضعف­ هاي خود آگاه مي­كند. لذا با توجه به تأثير آموزش ذهن­ آگاهي بر افزايش خودكارآمدي اجتماعي و تاب­ آوري در بيماران وابسته به شيشه توصيه مي ­شود مشاوران، درمانگران و روانشناسان باليني از روش مذكور براي افزايش خودكارآمدي اجتماعي و تاب­آوري در اين افراد استفاده كنند.

Introduction: Mindfulness is a method for knowing the present, in a non-judgmental way, and a way to minimize involvement in thoughts and feelings. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of awareness education on social self - efficacy and resilience in the glass-dependent patients. Methods: The present study is a quasi-experimental study with pretest-posttest design with control group. Research population include all men dependent on glass in Dezful city. The sample consisted of 34 subjects who were randomly selected from those who were referred to Dezful Hospital in summer of 2017 and were randomly assigned to experimental and control groups (each group was 17). The experimental group received 10 sessions of 90 minutes of mindfulness training and the control group did not receive an intervention. The groups completed the social self-efficacy questionnaire of Guardiola and Herbert and the Conner and Davidson Resilience Scale as pre-test and post-test. Data were analyzed using SPSS-21 software and multivariate analysis of covariance (MANCOVA). Results: The findings showed that there was a significant difference between the mean of social self-efficacy and the resilience of the experimental and control groups in the post-test. In other words, mindfulness training increased social self-efficacy and resiliency of glass-dependent men patients in Dezful city (P <0.001). Conclusions: Considering the effect of mindfulness education on increasing social self-efficacy and resilience in glass-dependent patients, advisers, therapists and clinical psychologists recommend using this method to increase social and resilient self-efficacy in these individuals