بررسي شيوه تاريخ نگاري شكرالله رومي، تاريخ نويس دولت عثماني در قرن نهم، در بهجه التواريخ

با توجه به نفوذ زبان فارسي در آسياي صغير (آناتولي)، بررسي و تحليل تأليفات در اين حوزه در تدوين تاريخ زبان فارسي و سبك‌شناسي زبان فارسي اهميت ويژه اي دارد. براي چندين قرن، زبان رسمي در آسياي صغير، زبان فارسي بوده است. نامه نويسي به فارسي بوده و در آن مدت علاوه بر كتابهايي كه در آنجا تأليف شده، هزاران نسخه از متون معتبر فارسي در آن ديار استنساخ و شروح مختلفي بر آنها نوشته شده است. بهجه التواريخ يكي از مهمترين آثار تاريخي اين دوره است كه به دست شكرالله رومي تاريخ نويس دولت عثماني در قرن نهم، با استناد به كتب مختلف تاريخي تأليف شده است. متأسفانه علي‌رغم اهميت اين كتاب و نسخه هاي فراوان آن در كتابخانه هاي جهان، اين اثر تاكنون معرفي و به زيور طبع آراسته نشده است. براي پي بردن به چگونگي تأليف و مشخصه هاي سبكي و شيوه تاريخ نويسي در اين كتاب، نگارندگان در اين پژوهش بر آن شدند تا ضمن بررسي اوضاع زبان فارسي در دوره عثماني، به معرفي اين اثر مهم تاريخي، شيوه تاريخ نگاري مؤلف و ويژگيهاي سبكي آن بپردازند.