سبك شناسي داستانهاي اسماعيل فصيح

آثار داستاني اسماعيل فصيح در اين مقاله با ديد سبك شناسي مورد بررسي و تحليل قرار گرفته و پژوهش حاضر در سه بخش عمده ترتيب يافته است: بخش اوّل مباحث «محتوايي»، بخش دوّم «زباني» و بخش سوّم «ادبي». در پژوهش حاضر، سبك داستان نويسي فصيح در بيان واقعگرايانه مباحثي چون ظلمهاي ساواك، انقلاب اسلامي، نفت، حملات صدّام به ايران، شكنجه زنان، برخي وقايع تاريخي، دين زرتشت، تكريم پاسداران ميهن، تقبيح عشرت طلبان متواري از وطن، لزوم ارزشمندي هنرمند، نقش كتاب، روانشناسي، لغتشناسي، غلبه جبر، اقلّيّت قدرتمند جوامع، عشق، آداب و رسوم و اعتقادات مذهبي، فرهنگي و اجتماعي و نيز ميزان استفاده فصيح از زبان معيار و محاوره، واژه هاي لاتين، اصطلاحات تكراري، عناصر فولكولوريك، ضرب المثل، صور خيال و عروض بررسي شده است. به نظر فصيح، مرد اغلب ظالم، و زن در اغلب جوامع، مظلوم است. جبر بر اختيار غلبه دارد. اكثريّت انسانها به دست اقلّيّتي از قدرتمندان وابسته به دولت­ اسيرند و خلاصه، عموم آدميان در حسرت آزاديند. فصيح در بين همه مباحث و مضامينش عشق را عنصري محبوب، جاري و هميشه حاضر در كار و بار و گير و دار آدميان ميداند.