سبك شناسي بسامدي مضامين حكمي در گلستان سعدي، بر مبناي اخلاق ناصري

آموزه ها و مضامين حكمي نقش تعليم و تربيت را در رشد و پرورش اخلاقي ايفا ميكنند و از ديرباز بحث از حكمت و مضاميني كه پيرامون آن شكل گرفته، نزد دانشمندان و متفكران، جايگاه ويژه اي داشته است. «اخلاق ناصري» يكي از مهمترين رساله هاي حكمي است كه مباحث آن پيرامون حكمت عملي در سه بخش تهذيب اخلاق، تدبير منزل و سياست مُدُن فراهم آمده و خواجه نصير در سال 633ه.ق نوشتن آن را به پايان رسانده است. شيخ اجل _سعدي _ كه افصح المتكلمين لقب داشته و قدرت سخنوري او نمايان و بي نياز از برهان است، با تأثير مستقيم و غيرمستقيم، در قالب حكايات هشت باب گلستان مضامين سه گانه حكمي اين اثر را بازنمايانده است. در اين پژوهش سعي بر آن است كه در يك مقدمه و سه گفتار، ميزان و چگونگي انعكاس اين مضامين و مؤلفه ها را در گلستان سعدي كه اثري تعليمي است، بررسي نمايد؛ يافتن اين مضامين مشترك و درك آنها، به خواندن و فهم سخن حكمي سعدي در گلستان، كمك شاياني ميكند. اين بررسي نشان ميدهد كه سعدي در قسمت عمده گلستان از مصاديق فضايل اخلاقي بهره برده است.