مطالعه عددي تاثير سينتيك شيميايي و مدل تشعشعي بر ميدان دما و سرعت در احتراق گاز طبيعي-اكسيژن با استفاده از مدل احتراقي فليملت پايا

هدف مطالعه حاضر بررسي تاثير سينتيك شيميايي و مدل تشعشعي در شبيه‌سازي احتراق گاز طبيعي-اكسيژن با استفاده از مدل احتراقي فليملت است. بدين منظور از سه سينتيك شيميايي C1_C3، DRM22 و GRI3.0 جهت بررسي سينتيكي و از دو مدل تشعشعي DO و P1 به‌منظور بررسي تاثير مدل تشعشعي استفاده شده است. همچنين نتايج حاصل از در نظر گرفتن انتقال حرارت تشعشعي با شرايط بدون تشعشع نيز مقايسه شده است. نتايج حاصل از مدل فليملت با داده‌هاي تجربي و مدل احتراقي PaSR مقايسه شده‌اند. مهمترين مزيت استفاده از مدل احتراقي flamelet نسبت به مدل PaSR كاهش قابل توجه هزينه‌ محاسبات است. مطابق يا نتايج بدست آمده، سينتيك C1_C3 بالاترين دقت را در پيش‌بيني توزيع دماي داخل كوره داشته و شعله ايجاد شده به وسيله آن تطابق خوبي با شبيه‌سازي انجام شده به وسيله مدل احتراقي PaSR دارد؛ در حالي كه طول شعله حاصل از سينتيك‌هاي DRM22 و GRI3.0 بسيار كم پيش‌بيني شده است. علاوه‌بر اين استفاده از مدل تشعشعي P1 در مقايسه با مدل DO به علت پيش‌بيني بيشتر مقادير تلفات تشعشعي در آن منجر به خطاي محاسباتي بيشتر در محاسبه توزيع دما و همچنين پيش‌بيني طول ناحيه دما بالا درون كوره مي‌شود.