مقايسه جدايش ژرمانيم در سيستم‌هاي مايعمايع و غشاي حلال آلي از فلزات سنگين از محلول سنتزي

در اين تحقيق، به منظور جدايش ژرمانيم از محلول آبي حاوي اسيدتارتاريك، از استخراج مايعمايع و غشاي حلال آلي (SLM) استفاده شد. در اين سيستم‌ها، از غشاي پليتترافلورواتيلن (PTFE) به عنوان غشا و حلال آلي Alamine 336 به عنوان استخراج‌كننده استفاده شد. در سيستم استخراج مايعمايع، تاثير غلظت استخراج‌كننده، غلظت اسيدتارتاريك به عنوان كمپلكس‌ساز و غلظت اسيد كلريدريك به عنوان استريپ‌كننده مطالعه شد. درصد استخراج ژرمانيم از مقادير غلظت %v/v 10 براي Alamine 336  به 100% مي‌رسد. با افزودن اسيد تارتاريك به ميزان  mM 2/75 در حدود 98/6% از ژرمانيم استخراج مي‌شود. همچنين، با افزايش غلظت اسيد كلريدريك تاM   1، درصد استريپ ژرمانيم تا حدود 98% افزايش مي‌يابد. طبق نتايج آزمايش‌هاي SLM، فاز حامل با غلظت 15% براي انتقال ژرمانيم از فاز خوراك به فاز استريپ كافي است. در مقايسه با استخراج مايعمايع، با وجود انتقال تمامي ژرمانيم‌ از خوراك به فاز استريپ، زمان اين انتقال (20 ساعت) نسبت به سيستم مايعمايع (15 دقيقه) بسيار زياد است.