تاثير آموزش مهارت هاي ارتباطي وحل مساله مذهب محور بر رضايت زناشويي زنان در آستانه طلاق

The effect of relationship skills training problem solving religious approach on marital satisfaction of women applying divorce

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير آموزش مهارت‌هاي ارتباطي و حل مسأله مذهب‌محور بر رضايت زناشويي زنان مراجعه كننده به مركز مشاورۀ شهر اهواز اجرا شد. طرح پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با پيش آزمون‌، پس آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعۀ آماري 30 زن را شامل مي‌شد كه از لحاظ سن، وضعيت اجتماعي- اقتصادي، طول مدت ازدواج‌، كسب يك انحراف معيار كم‌تر از ميانگين در پرسشنامه رضايت زناشويي و ساير متغيرهاي مورد نظر پژوهش، كاملاً همگون بودند. سپس به‌طور تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. گروه آزمايش طي 8 جلسۀ 90 دقيقه‌اي تحت آموزش مهارت‌هاي ارتباطي و حل مسأله قرار گرفتند، اما گروه كنترل هيچ‌گونه مداخله‌اي دريافت نكردند. در خاتمۀ جلسات پس از يك دوره پيگيري سه ماهه هر دو گروه، مجدداً از لحاظ رضايت زناشويي ارزيابي شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ رضايت زناشويي انريچ بود. نتايج نشان داد كه بين دو گروه آزمايش و كنترل از لحاظ رضايت‌زناشويي تفاوت معناداري وجود داشت(001 /0< P). ميزان رضايت زناشويي گروه آزمايش در مقايسه با پيش آزمون و گروه كنترل به‌طور معنا‌داري افزايش يافته بود. اين نتايج كماكان در دورۀ پيگيري به‌طور معناداري تداوم داشت(001 /0< P). يعني آموزش مهارت‌هاي ارتباطي و حل مسأله مذهب‌محور افزايش رضايت زناشويي زنان را موجب شده است.

Introduction: The aim of this research is to study the effect of communication skills and religion-based problem-solving approach on marital satisfaction of women contemplating divorce. Method: A pre-test on marital satisfaction was performed on married women in Ahwaz Counselling Center. Of the women whose marital satisfaction scores were one standard deviation below the mean, 30 were selected. The selected women were of similar age, education, socioeconomic background, duration of marriage, and were also similar in other criteria described in the questionnaire. They were divided into control and experiment groups. The experiment group participated in eight sessions (90 minutes each) of learning communication and religion-based problem-solving training, and the control group did not receive any intervention. The post-test was performed after three months and data were analyzed. Results: There is a statistically significant difference between pre and post-test in the experiment group (p<0.01). These results show that learning communication skills significantly impacted marital satisfaction in married women. Conclusion: Learning communication and religion-based problem-solving techniques has the ability to positively impact the marital satisfaction in married women.