ارزيابي هزينه رفاهي ناشي از اثرات افزايش قيمت حامل هاي انرژي بر هزينه هاي رفاهي مصرف كننده در ايران

فاقد عنوان و چكيده لاتين

در اين مطالعه، با استفاده از شاخص هاي اندازه گيري هزينه رفاهي (EV، CV) و با بكارگيري تابع تقاضاي AIDS به بررسي اثر افزايش قيمت حامل هاي انرژي بر روي هزينه رفاهي مصرف كنندگان در ايران مي پردازد. داده هاي به كار گرفته شده شامل قيمت حامل هاي انرژي (بنزين، نفت سفيد، نفت گاز، نفت كوره و گاز مايع)، مقدار و سهم مصرف آن ها در بازه زماني 1387-1353 مي باشد. نتايج مدل حاكي از آن است كه افزايش در قيمت ها و يا همان واقعي كردن قيمت ها براساس سناريوي قيمتي پيشنهادي دولت منجر به كاهش 16/5% كاهش رفاه مصرف كنندگان در جامعه مي شود و براي جبران درآمد افراد جامعه در راستاي نيل به سطح رفاه اوليه بايستي سالانه مبلغ 510 هزار ريال پرداخت شود.

In this research, in order to survey and assess the effects of increasing energy carriers on consumers' welfare costs in Iran, measurement indexes of welfare costs(EV,CV) and AIDS demand function has been used. Applied data including energy carriers' price (Gasoline, Kerosene, Gas Oil, Furnace Fuel Oil, and Liquefied Gas); consumption share and quantity are for the period from 1974 to 2008. Model results indicate that increasing in prices or realizing prices in according to government suggested price scenario results decreasing 16.5 % in utility level and in order to compensating consumers' income and achieving their initial utility level, sum of RLS 510,000 should be paid annually