ارزيابي هزينه رفاهي ناشي از اثرات افزايش نرخ ارز و قيمت حامل هاي انرژي بر هزينه هاي رفاهي مصرف كننده در ايران

فاقد عنوان و چكيده لاتين

در اين مطالعه، با استفاده از شاخص هاي اندازه گيري هزينه رفاهي (CV) و با بكارگيري تابع تقاضاي LAIDS به بررسي اثر افزايش نرخ ارز و قيمت حامل هاي انرژي بر روي هزينه رفاهي مصرف كنندگان در ايران مي پردازد. داده هاي به كار گرفته شده شامل قيمت حامل هاي انرژي (بنزين داخلي، بنزين وارداتي، نفت سفيد، نفت گاز، نفت كوره، گاز و ساير فرآورده ها)، مقدار و سهم مصرف آن ها در بازه زماني 1359- 1387 مي باشد. لازم به ذكر است كه تاثير نوسانات نرخ ارز از طريق قيمت بنزين وارداتي مورد بررسي قرار گرفته است. طبيعي است كه با افزايش نرخ ارز طي ساليان اخير قيمت بنزين وارداتي نيز دستخوش نوسانات و تغيراتي شده است. نتايج مدل حاكي از آن است كه افزايش در نرخ ارز و به تبع آن قيمت بنزين وارداتي براساس سناريوي اول قيمتي منجر به كاهش 06% رفاه مصرف كنندگان در جامعه مي شود و براي جبران درآمد افراد جامعه در راستاي نيل به سطح رفاه اوليه در سناريوي بايستي سالانه مبلغ 59 هزار ريال به هر خانوار پرداخت شود.