معرفي، بررسي و تحليل نسخه خطي «كشف اللغات و الاصطلاحات» اثري از عبدالرحيم بن احمد سور بهاري هندي

An Introductory and Analytical Study of the Original Manuscript of Kašf al-Loghāt wa’l-Estelāhāt by Abd-al-Rahim Ben Ahmad Sur Bahari Hindi

فرهنگ نويسي يكي ازشاخه­ هاي مهم زبان پارسي است. قرن دهم و يازدهم هجري، از درخشان‌ترين دوره‌هايي است كه عالمان علم لغت،به ويژه در سرزمين هند،به تدوين و نگارش فرهنگ‌نامه‌ها پرداخته‌اند.«كشف اللغات و الاصطلاحات» يكي از اين فرهنگ‌نامه‌ها است. نويسنده‌ي‌ اين اثر «عبدالرحيم بن احمد سور بهاري هندي» از مشايخ صوفيه،كتاب خود را در قرن دهم هجري نوشته است.اين كتاب در ششصد و هفتاد و سه باب و به زباني علمي و ساده نوشته شده و در بر گيرنده‌ي اطلاعات فراوان در زمينه‌هاي مختلف است. اين جستار ضمن اشاره­اي كوتاه به تاريخچه­ ي فرهنگ‌نويسي، با ارائه ­ي توضيحاتي چند درباره ­ي سلوك و انديشه ­ي نويسنده به بررسي ساختار، سبك و ويژگي ­هاي زباني اين اثر مي‌پردازد.

In the domain of Persian language lexicography is a significant category. The 10tht and 11thh (AH) centuries were the golden period when great lexicographers, especially in India, composed and compiled dictionaries. One of those dictionaries is Abd-al-Rahim Ben Ahmad’s Kašf al-Loghāt wa’l-Estelāhāt (Revealing [of the meaning] of words and terminology). A great Sufi, Abd-al-Rahim Ben Ahmad compiled his book in 673 chapters before 1017 (AH), most probably around the middle of the 16thh century. It uses a simple and scientific language and contains information in various subjects. This article first gives a brief history of lexicography and then reviews the life style and ideas of Abd-al-Rahim to study the structure, style and linguistic features of his dictionary.