معناشناسي «ارث» مبتني بر تحليل‌هاي ريشه‌شناختي

Semantics of Heritance on Etymological Analyses

«ريشه‌شناسي»يكي از مهمترين شاخه‌هاي زبان‌شناسي درزماني و مهمترين روش براي تصحيح و تدقيق قول لغويان در تشخيص مشترك لفظي يا معنوي به شمار مي‌رود كه با ايجاد نگاه تاريخي به تغييرات واژگان و پي‌جويي صورت و معاني آنها در زبان‌هاي كهن مي‌پردازد و براي شناخت منطق حاكم بر آن و نقش كليدي در يافتن معاني حقيقي و مجازي كلمات قرآن كريم تلاش مي‌كند. علم ريشه‌شناسي به‌ جهت الزام‌آور‌بودن توانايي، در يافتن ريشۀ كلمات در كهن‌ترين زبان‌ها و يافتن صورت‌بندي ساخت واژگان كه نيازمند يادگيري زبان‌هاي كهن و آشنايي با مباحث آواشناسي، وام‌گيري، تغييرات صرفي و تغييرات معنايي و تحليل‌هاي پيچيده است، عرصه را براي ورود محقّقان ساير رشته‌هاي علوم انساني از جمله قرآن‌پژوهان تنگ‌تر مي‌كند.در اين پژوهش كوشش شده است، واژۀ «ارث» از رهگذر روش ريشه‌شناسي مطالعه موردي شود. صورت‌هاي متنوّع آن در زبان‌هاي كهن سامي همچون اكدي، آشوري، عبري، سرياني، حبشي بررسي شود و نشان ‌دهد معاني مختلف ريشۀ «و ر ث» از يك جامع معنايي برخوردار است و گفتمان غالب موجود در تفاسير كه معناي حقيقي اين واژه را « تركۀ ميّت» با بار معنايي فقهي معرفي كرده‌اند و ساير معاني موجود در آيات ارث را مَجاز برمي‌شمارد، از دقّت كافي برخوردار نيستند.

Etymology, by creating historical look at the changes of words and their meanings in ancient languages as well as trying to understand its logic, is one of the most important branches of diachronic linguistics. This is also the most important method for correcting the viewpoints of philologists in homonymy or polysemy and has a key role to realize the real and figurative meaning of Koranic words.The science of etymology doesn’t let the researchers of other fields of humanities such as Koranic ones to study in this area as the field needs to find the root of the words in the mostancient languages as well as the formation of words structure which itself requires learning the ancient languages and familiarity with phonetics, borrowing, morphological changes as well as semantic changes and complicated analyses.Research ahead as a case study analyzed the term 'inheritance' through the etymological methods and investigated that through ancient Semitic languages as the Akkadian, Assyrian, Hebrew, Syrian, and Ethiopic. It also shows that different meanings of the root " ورث" enjoys a semantic comprehension and the existing dominant discourse in the interpretations introduces the read meaning of the word as “dead stick” with theological semantic load and considers other meanings in the heritance as synecdoche is not accurate.