بررسي تأثير ارزش آفريني استراتژيك سرمايه انساني بر بهره وري نيروي انساني به واسطه نقش ميانجي بهروزي شغلي (مطالعه موردي: كاركنان بانك ملي استان آذربايجان غربي)

مقااله حاضر تأثير ارزش آفريني استراتژيك سرمايه انساني بر بهره وري نيروي انساني به واسطه نقش ميانجي بهروزي شغلي در كاركنان بانك ملي استان آذربايجان غربي را بررسي مي كند. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش، توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري تحقيق حاضر، كليه كاركنان بانك ملي استان آذربايجان غربي است. حجم كل جامعه كاركنان 606 نفر بوده است كه از اين تعداد 235 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده اند. در سطح استنباطي براي آزمون فرضيه هاي تحقيق از آزمون هاي گلموگروفاسميرنف،r پيرسون و معادلات ساختاري با نرم افزار SPSS و ليزرل استفاده شده است. ابزار جمع آوري داده ها، پرسش نامه هاي استاندارد مي باشد. كه پس از سنجش روايي و پايايي آن، در اختيار نمونه آماري قرارگرفت. براي تجزيه و تحليل داده هاي آماري از روش هاي آماري توصيفي و استنباطي استفاده شد. براي تحقق اهداف تحقيق حاضر شش فرضيه اصلي تدوين گرديد كه جهت تاييد يا رد فرضيه ها از معادلات ساختاري(تحليل مسير) استفاده شد. نتايج بررسي حاكي از آن است كه در چارچوب ابعاد بهروزي شغلي كاركنان،روابط سازماني مثبت به اندازه(0.60)، خودپذيري حرفه اي به اندازه(0.51)، خودمختاري در شغل به اندازه(0.13)، هدفمندي شغلي به اندازه (0.27)، روابط تسلط بر محيط به اندازه (0.25)، پيشرفت در شغل به اندازه(0.40)، باعث افزايش تأثير ارزش آفريني استراتژيك سرمايه انساني بر بهره وري نيروي انساني مي شوند.