اثر سرمايه‌هاي نامحسوس (اجتماعي، انساني و سازماني) بر بهره‌وري دانش (مطالعه موردي: شركت هاي تابعه هولدينگ دارويي تأمين)

با پيچيده شدن رقابت در عرصه كسب ‌وكار به‌ويژه در صنايع و سازمان‌هاي دانش‌بنيان دارويي، نقش سرمايه‌هاي نامحسوس بيش از هر زمان ديگري پررنگ شده است. در واقع هر چه برشدت رقابت افزوده مي‌گردد، اهميت سرمايه‌هاي نامحسوس بيشتر شده، از ميزان اهميت سرمايه‌هاي فيزيكي و ثابت كاسته مي‌شود. هدف اين پژوهش بررسي اثر سرمايه‌هاي انساني، سازماني و اجتماعي بر بهره‌وري دانش در شركت هاي دارويي ايران است. جامعه آماري اين پژوهش صنعت دارويي كشور و نمونه آماري شركت هاي زيرمجموعه هولدينگ دارويي تأمين (TPICO) مي‌باشد. براي گردآوري داده‌هاي اين پژوهش از پرسش نامه سرمايه انساني (سوبرمينين و يوندت ، 2005)، پرسش نامه سرمايه سازماني (داونپورت و پراساك، 1998)، پرسش نامه سرمايه اجتماعي (بورت، 1992) و پرسش نامه بهره‌وري دانش (گوپتا و گويندارجان، 2000) استفاده‌شده است. يافته‌هاي تحقيق نشان‌دهنده اثرات مثبت و معني‌دار ابعاد سه‌گانه سرمايه‌هاي نامحسوس بر بهره‌وري دانش در شركت هاي دارويي ايران است.