تبيين تأثير هويت سازماني بر بهره وري نيروي انساني با تاكيد بر نقش ميانجي آواي سازماني (مورد مطالعه: كاركنان ادارۀ تربيت بدني دانشگاه هاي آزاد اسلامي ايران)

نيروي انساني، به عنوان با ارزش ترين سرمايۀ هر سازماني محسوب مي شود و اهميت آن به عنوان مهم ترين عامل در زنجيرۀ عملياتي هر سازمان، پيش از اين به اثبات رسيده است. هدف اين پژوهش بررسي روش تحقيق توصيفي و از نوع همبستگي مي باشد و جامعۀ آماري را كاركنان ادارۀ تربيت بدني دانشگاه هاي آزاد سراسر كشور در 1395 تشكيل داده اند(300 نفر). تمام جامعۀ آماري به روش كل شمار به عنوان نمونه ي آماري انتخاب شده اند. پس از اخذ اطلاعات و شماره تلفن هاي كارشناسان مناطق و كاركنان رسمي از معاونت ورزش سازمان مركزي دانشگاه آزاد و ارسال پرسش نامه ها به تمامي افراد و پيگيري مداوم، تعداد 217 پرسش نامه عودت داده شد كه بعد از بررسي آنها، 206 پرسش نامه جهت تجزيه و تحليل انتخاب گرديده است. براي گردآوري داده ها از پرسش نامه هاي هويت سازماني مايل و اسفورش (1992)، آواي سازماني اسماعيل زاده (1392) و پرسش نامه بهره وري نيروي انساني هرسي و گلداسميت(1991) استفاده شده است. جهت تجزيه و تحليل از ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون چندگانه و مدل سازي معادله ساختاري واريانس محور از نرم افزارSPSS 22 و SMART PLS استفاده گرديده. يافته هاي آزمون پيرسون نشان داد بين هويت سازماني با آواي سازماني(0.011=p) و بهره وري نيروي انساني كاركنان (0.002=p) رابطۀ معناداري وجود داشت. بين آواي سازماني وخرده مقياس هاي آن با بهره وري نيروي انساني رابطۀ معناداري وجود داشت(0.001=p). آواي سازماني به عنوان ميانجي در رابطۀ هويت سازماني با بهره وري نيروي انساني تأثيرگذار بود ( 0.012= p و 2.522=t).