نسل جديد قراردادهاي نفتي و بررسي ضرورت ايجاد مركز "رصدخانه فناوري" در صنعت نفت

مقوله توسعه فناوري هميشه يكي از مهمترين اهداف در نظام علمي و صنعتي كشور بوده به‌طوري‌كه سند چشم‌انداز 1404، جايگاه اول فناوري در خاورميانه براي بخش هاي صنعتي متصور شده است. از اين منظر و با عنايت به جايگاه ويژه فناوري‌هاي جديد در كاهش هزينه‌هاي توليد و توسعه ميادين نفتي و همچنين توليد صيانتي از مخازن، اين مقوله در بخش بالادستي صنعت نفت اهميت ويژه‌اي دارد؛ خصوصاً آنكه صنعت نفت كشور هم‌اكنون در حال آماده‌سازي براي نسل جديدي از قراردادهاي نفتي با نام IPC است و يكي از وجوه مهم اين قراردادها، تأكيد بر توسعه فناوري در داخل و انتقال فناوري مي‌باشد. از جمله موارد مهم در انتقال فناوري، شناسايي و ارزيابي دقيق فناوري به‌عنوان سنگ‌بناي اين فرايند است. به همين منظور لازم است اطلاعات مربوط به اين فناوري‌ها به‌صورت مداوم و منسجم جمع‌آوري شده و همچنين ارزيابي‌هاي يكپارچه‌اي از تأثير آنها بر عوامل اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و غيره انجام گيرد. در فضاي فناوري، تصميم‌گيري‌هاي بجا و صحيح نيازمند اطلاعاتي به‌هنگام و دقيق است كه گاه يافتن آنها نيازمند فعاليت‌هاي زمان‌بر، هزينه‌بر و مستقلي خواهد بود. در اين مقاله و با درنظر گرفتن نياز حياتي صنعت نفت كشور به ديده‌باني دقيق فناوري‌‌هاي حوزه نفت و گاز، ادبيات، ضرورت‌ها و لوازم ايجاد يك مركز پايش و تحليل‌ (رصدخانه) فناوري صنعت نفت بررسي شده و نكاتي دراين خصوص ارائه مي‌گردد.

فاقد چكيده مي باشد