كليدواژه :
ابن عربي , عينيت , ظهور , اوپانيشادها
چكيده فارسي :
موسس نظريه ي «وحدت وجود » ابن عربي است. برخي باايشان هم عقيده اند وبرخي خير. در اين مقاله ضمن بيان معاني وجود و وحدت به اقسام آنها پرداخته مي شود. ابن عربي معتقد است كه وجود فقط خداست. در هستي غير از خدا نيست ؛يعني خدا موجود است وچيزي از عالم موجود نيست و شارحين ابن عربي به تبيين معرفت شناسي وحدت وجود پرداخته اند .اوپانيشاد ها به طور كلي در يك قضيه اصلي ثابت است وآن عبارت است از اينكه كل موجودات واشياء خواه مادي وخواه معنوي همه در درياي حقيقت وحدت مستغرق است وآن عالم ، مافوق عالم محسوسات است وذاتي غير محدود وقائم به خود دارد .پس هرچند در اوپانيشادها وحدت وجود به صراحت بيان شده واز اين جهت مشابه« ابن عربي »مي باشند اما يكي از تمايزات بين اين دو ديدگاه اينست كه ابن عربي معتقد است كه غير خدا معدوم است و عالم در جنب خدا وجودي متوهم است و وجود وموجود غير از عين حق نيست اما در اوپانيشادها عالم معدوم انگاشته نمي شود و معتقدند كه عالم وهر آنچه در آن است از اشياء وموجودات همه تجلي و ظهور اوست. در بحث اطلاق وتقييد اوپانيشاد ها معتقدند از همه اول هست مطلق بود (بي نام ونشان )يگانه وبي همتا (بي عيب).اماابن عربي معتقد است كه وجود مطلقي كه مقيد نيست وجود خداوند است كه واجب الوجود بالذات است. اين تحقيق به روش توصيفي تحليلي انجام شده وگرداوري مطالب آن به صورت كتابخانه اي و نرم افزاري است.
چكيده لاتين :
Ibn Arabi is the founder of the Theory of Unity of Existence. Some of these people advocated Ibn Arabi and others opposed him. In this study, it has been attempted to address the different meanings of Existence and Unity. Ibn Arabi believes that existence belongs only to God and there is no existence except Him. It means that the God is existent in the universe and other things are not. The commentators of the Theory of Unity of Existence, then, explained its epistemological aspects.
Upanishads apparently emphasized a consistent principle, which is beings, entirely, material or spiritual, are overwhelmed by the reality sea, which is superior to tangible world, possesses infinite nature and is self-existent. Thus, although Upanishads clearly mentioned the Unity of Existence and in this matter it is similar to Ibn Arabi’s view, there is a clear distinction between the two of them. Ibn Arabi believes that there is no existence except God and the existence of the universe besides God is nothing but an imagery matter. In contrast, Upanishads consider the world as an existing really which is the manifestation of God. In the matter of the Absolute and the Conditional, Upanishads believe that the Absolute was the first, who is the One and only and has no equals. In spite of Upanishads, Ibn Arabi declared that the only absolute and non-conditional existence is God whose existence is necessary by its nature.
