تحول سياست خارجي هند

Evolution of India Foreign Policy to Economic Pragmatism towards the GCC

هند از 1947 تا اواخر دهه 1980، سياست جهان سوم ­گرايي را در پيش گرفته بود كه با مشخصه­ هاي كليدي تلاش براي همبستگي جهان سوم، خودبسندگي اقتصادي و عدم تعهد تعريف مي­شد. از اواخر دهه 1980، سياست خارجي جهان سوم گرايانه هند به سياست عمل­ گرايي اقتصادي دگرگون شده است. اين مقاله سعي دارد به جستجوي عوامل و چگونگي تغيير سياست خارجي هند نسبت به حوزه دولت هاي عضو شوراي­ همكاري خليج فارس بپردازد. يافته ها نشان مي دهد كه سياست خارجي هند در نسبت به دولت هاي حوزه شوراي همكاري خليج فارس از اوايل دهه 1990، بر اساس الزامات توسعه اقتصادي هند بازتعريف شده است و در اين زمينه تقاضاي فزاينده هند براي واردات نفت و گاز، جذب سرمايه گذاري هاي خارجي، گسترش بازارهاي صادراتي در كنار رقابت ژئوپوليتيكي با پاكستان و چين مولفه­هاي سازنده سياست­خارجي هند هستند. در تمايز با گذشته مولفه­ هاي اقتصادي به مراتب بيش از مساله ژئوپوليتيكي رقابت با پاكستان در تعريف رهيافت سياست خارجي هند نسبت به دولت هاي حوزه شوراي همكاري خليج فارس تاثيرگذار بوده است، دگرگوني چين از دولتي با گرايشات انقلابي به دولتي توسعه گرا نيز بر تمركز هند بر عمل گرايي اقتصادي در اين حوزه نيز موثر بوده است. در اين مقاله روش مورد استفاده روش تبييني است و چشم انداز نظري در تجزيه و تحليل داده ها نيز نظريه موازنه منافع است.

Over the past two decades, India's foreign policy has changed, since independence in 1947 until 1991, the bipolar international system, consensus of Nehroism, geopolitics subcontinent and the legacy of colonialism, as a set of factors that shape the foreign policy of India , In general, India's foreign policy after the Cold War has changed, the problem that this article is in search of its what causes changed India's foreign policy towards the Persian Gulf Cooperation Council states and that India's foreign policy. since the end of the Cold War India's policy towards developments in the Persian Gulf region has been governed more by economic and energy considerations and by the geopolitical rivalry with Pakistan factor. But compared with the past, this period has also witnessed the marginalization of the Pakistani factor in India's policy towards the region and a greater emphasis on economic partnership. This article does not produce a comprehensive account of the transformation of Indian foreign policy, but also in search of search of the key factors that explain the transformation of the India’s foreign policy towards the Persian Gulf Cooperation Council states . The explanationery method and theory of balance of interests have been used to investigate the hypothesis of this article.