بررسي روابط ادبي، تاريخي و سياسي ايران و شبه قاره در دوران آصف جاهيان هند و تالپوران سند

Investigating the Literary, Historical, and Political Relations of Iran and the Subcontinent During the Period of Indian Asfaghahian and Talpuran Sindh

از ويژگي­هاي بسيار برجسته تاريخ ايران، قدمت تاريخ تمدن آنست كه به طرز حيرت انگيزي در طول زمان خصوصيات خود را حفظ كرده و در هر عصري تازگي خود را از نو يافته و در همه حال مداومت و استواري شگفتي در آن وجود داشته است. همسايگي و روابط ايران و شبه قاره، در طول تاريخ، همبستگي ­هاي نژادي، زباني، قومي، فرهنگي و باورها و بنيادهاي اعتقادي از دوران كهن تا امروز را موجب شده است. معرفي اسلام به مردمان شبه قاره از طريق عارفان، دانشمندان و عالمان ديني ايران تا تشكيل دولت­هاي شيعي در دكن و سند، گوياي روابطي است كه ميان ايران و شبه قاره وجود داشته است. اين حقايق، ضرورت بررسي چنين پژوهشي را توجيه مي­كند. نقد و بررسي اين روابط و چرايي تداوم آن تا امروز، پرسشي اساسي است كه اين مقاله در پي پاسخ دادن به آن است. شيوه و روش تحقيق در اين مقاله براي دستيابي به پاسخي منطقي و علمي، ، گزينش منابع مكتوب، انتخاب و فيش برداري مطالب مورد نظر و مرتبط با موضوع تحقيق، نقد، واكاوي و تحليل آنها در راستاي سياست­هاي دو دولت شيعي آصفجاهيان و تالپوران بوده است و تلاش شده با مطالعه و بررسي سياست و روش اين دو دولت بتوان كليد استمرار روابط حسنه ايران و شبه قاره را به دست آورد. هدف نهايي از اين تحقيق، يافتن ويژگيهاي اين روابط و چگونگي نفوذ فرهنگ ايراني و ادب فارسي در دربار اين دو دولت و گسترش آن در سرزمين­هاي تحت قلمرو آنان و نيز روشن نمودن خصلت­ هاي تاريخي و سياسي آنها مي­باشد.

One of the most prominent features of Iranian history is the dating of the history of civilization, which has astonishingly retained its characteristics throughout the course of time, and in every age it has regained its freshness, and there has always been a sense of steadfastness and steadiness. Neighborhood and relations between Iran and the subcontinent have, throughout history, brought about racial, linguistic, ethnic, cultural, beliefs and foundations of belief from the old to the present. The introduction of Islam to the peoples of the subcontinent through the mystics, scholars and religious scholars of Iran until the formation of Shi'a governments in Dehkan and Sindh, reveals the relations that exist between Iran and the subcontinent. These facts justify the necessity of examining such research. The critique of these relationships and the persistence of it until today is a fundamental question that this article seeks to answer. The method and method of the research in this paper to achieve a logical and scientific response, the selection of written sources, the selection and scanning of the relevant and relevant issues of research, critique, analysis and analysis of them in line with the policies of the two Shiite governments, Asefjahian and Talpuran and attempted to study the policy and methods of these two governments to secure the key to the continuation of good relations between Iran and the subcontinent. The ultimate goal of this research is to find out the characteristics of these relationships and how the influence of Iranian culture and Persian literature on the court of these two governments and its expansion in the territories under their jurisdiction, as well as clarifying their historical and political characteristics.