بررسي تطبيقي ماهيت دنيا و پيوند آن با رنج در اسلام و آيين بودايي

A comparative study of the nature of the world and its link with suffering in Islam and Buddhism

ماهيت دنيا يكي از موضوعات مهمي است كه در مكاتب گوناگون از آن سخن به ميان آمده است. بر اساس آموزه­ هاي قرآني روايي اسلام ماهيت دنيا با عناوين مختلف تعريف شده به عنوان نمونه؛ ماهيت وابسته و مخلوق خدا، سراي آزمايش، آميختگي رنج و شادي، و در روايات با تشبيهات بسيار زيبا به تبيين ماهيت دنيا پرداخته شده است به عنوان نمونه دنيا به مصاديقي نظير پل، جامه دريده، سفر و مسافر، مهمان­خانه و... كه در تمامي اين موارد اشاره به ناپايداري ماهيت دنيا هويداست. آيين بودا نيز به عنوان يكي از مكاتب معنوي، دنيا را در سه نشانه در عالم هستي معرفي كرده است كه از جهاتي با دين اسلام مشابه است نظير پذيرش رنج در ماهيت دنيا و خاستگاه رنج در ماهيت دنيا و از جهاتي متفاوت نظيرتفاوت در مبدأ آفرينش دنيا و تفاوت در خاستگاه رنج در دنيا، و... مقاله حاضر به روش توصيفي تحليلي با رويكرد تطبيقي در صدد بيان اين شباهت­ها و افتراق­ها و وجوه امتياز آن­ها در دو نگاه اسلام و آيين بودا مي­باشد.

The nature of the world is one of the important issues that have been mentioned in various schools. Based on the Qur'anic doctrines of the Islamic narrative, the nature of the world is defined by various titles as an example; the dependent nature of God, the testament, the combination of suffering and happiness, and in narratives with very beautiful similes to explain the nature of the world. For example, The world is characterized by examples such as bridges, clutches, travels, and travelers, guesthouses, etc. In all of these cases, it refers to the instability of the nature of the world. Buddhism, as one of the spiritual schools, has introduced the world into three signs in the universe that is similar in some respects to Islam, such as the acceptance of suffering in the nature of the world and the origin of suffering in the nature of the world and in different ways, such as the difference in the origin of creation The world and the differences in the origin of suffering in the world, and ... The present article is descriptive-analytical with comparative approach. It seeks to express these similarities and differences in their points of view in two views of Islam and Buddhism.