تحليلي بر روايات منع آموزش سورة يوسف به زنان

An Analysis of Traditions about the Prohibition of Teaching Suarah Yousof (joseph) to Women

سورة مدني يوسف كه به احسن القصص معروف است سرشار از آموزه ­هاي تربيتي، اجتماعي، اخلاقي عبرت ­آميز و پيام‌هاي هدايتي براي انسان­ها است. با اين وجود، رواياتي در كتب حديثي موجود است كه حاكي از آن است كه اين سوره را نبايد به زنان تعليم داد و در عوض، بايد سوره نور را به آنان ياد داد. اسناد اين روايات به‌رغم برخي طعن‌ها، بر بي‌اعتباري مطلق دلالت ندارد و با تجميع قرائن، قابل اعتمادند. مفاد اين روايات به دليل مخالفت با روايات اهميت تعليم قرآن، تاريخ صدر اسلام، قرآن و وجه اعجاز آن و هدف سورة يوسف و طبق احاديث عرضه، بر حرمت تعليم، دلالت ندارد. كراهت تعليم اين روايات پس از بررسي محتوايي، مجددا اثبات مي‌شود؛ چرا كه مخصوص يك مقطع زماني بوده و مطابق با شرايط اجتماعي و ذهنيات دوران عرب صدر اسلام در مورد زنان است. پژوهش حاضر به روش توصيفي- تحليلي نشان مي­دهد كه اين روايات در محيطي مردسالار صادر شده است كه زنان ارزش و احترام كمتري داشته ­اند و تلويحاً نشان مي­دهد برخي مسلمانان در آن زمان، هنوز مفاهيم عالي سورة يوسف را به صورت شايسته درك نكرده و آن را داستان عاشقانه مي­پنداشتند. در اين روايات، شواهدي از جمله ناراحتي سكوني از دختردار شدن، شغل نخ‌ريسي و ويژگي ساختمان‌هاي آن زمان كه طبقات بدون حصار و حفاظ بودند، وجود دارد كه مقطعي بودن حكم كراهت اين روايات را نشان مي­دهند. اگر چنين رواياتي از معصوم (ع) صادر شده براساس نسخ تمهيدي بوده است.

Suarah Yousof entitled to the best stories is full of educative, social and ethical messages for human being. There are some traditions in tradition books, however mentioned the prohibition of teaching this surah to women indicating that surah al-Noor must be educated instead. Chain of transition of these traditions against some sarcasms were not unauthorized totally and documented considering all evidences but content of these traditions due to the disagreement with tradition of importance of education of Quran, Islamic history, miraculous dimensions of Quran, purposes of surah according to the traditions prescribing comparison were not indicating prohibition of teaching. After investigating of its content, reprehensibility of teaching these traditions was justified because these traditions belong to the specific period according to the social condition and Arab's minding about women. This research done with descriptive – analytic method shows that these traditions were said at the male-dominated environment that women have less social value indicating some Muslims didn’t understand the content of surah well considering it amorously. Some proof such as displeasure of Sakoni, a companion, due to his daughter, yarn- spinning, and buildings without walls shows the permanence of reprehension of these traditions. If these kinds of traditions were issued by our innocent imams, there will be a sort of propaedeutic abrogation.