روح انساني از ديدگاه قرآن تاريخ

چيستي حقيقت انسان مورد توجه مكاتب مختلف به ويژه اسلام بوده است. عده اي حقيقت انسان را جسم و بدن مادي و برخي روح را حقيقت او، و عده اي ديگر آن را مجرد از ماده انگاشته اند. مسأله ماديت و تجرد روح است كه پيوند مستقيمي با مسأله بقاء روح پس از مرگ دارد. اما بيشتر قائلين به ماديت نفس اعتقادي به بقاء روح پس از مرگ ندارند و بر آن اند كه وقتي بدن از بين رود روح نيز از بين مي رود؛ اما قائلين به تجرد روح به فناء روح پس از بدن اعتقادي ندارند و حيات روح را پس از مرگ مستمر ميدانند. در اين پژوهش كه به شيوه توصيفي- تحليلي سامان يافته، تلاش شده با مراجعه به قرآن، به ساحت مجرد روح توجه شود. مسأله اصالت روح، تجرد و بقاي آن بخشي از معارف الهي از جمله رسالت انبياء، وحي، حيات برزخي و ... نيز اصل معاد را تشكيل مي دهد و انكار يا اثبات آن تأثير مستقيم بر حيات فردي و اجتماعي دارد. مكاتب مادي روح را انسجام اجزاي مادي بدن مي دانند، اما در مكاتب الهي، روح با ماده در ارتباط است و با متلاشي شدن جسم از بين نمي رود. در اين پژوهش با بررسي و جمع بندي شش آيه قرآن مي توان به وجود روح و تجرد آن، به عنوان حقيقتي غير مادي و جاودان پس از مرگ دست يافت.