تمايز دانشجويان با هوش اخلاقي بالا و پايين بر اساس هوش اجتماعي و رفتارهاي پرخطر

Discrimination of Students with High and Low Moral Intelligence on the Basis of Social Intelligence and Risky Behaviors

زمينه و هدف: هوش اخلاقي براي موفقيت مداوم سازماني و شخصي ضروري است. پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش هوش اجتماعي و رفتارهاي پرخطر در تمايزگذاري دانشجويان با هوش اخلاقي بالا و پايين انجام شد. مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر از نوع علّي مقايسه‌اي بود. جامعه آماري شامل تمامي دانشجويان دختر و پسر دانشگاه علوم پزشكي كردستان در سال تحصيلي 96-1395 بودند كه بر اساس جدول كرجسي و مورگان 383 نفر از آن‌ها با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي هوش اخلاقي دانشجويان Lennick و Kiel (2011 م.)، هوش اجتماعي Tromso (2001 م.) و رفتارهاي پرخطر جوانان (1390 ش.) استفاده گرديد كه تمامي ابزارها از روايي و پايايي مطلوبي برخوردار بودند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌ تجزيه تابع تشخيص تحليل شد. ملاحظات اخلاقي: رضايت شفاهي شركت‌كنندگان براي شركت در پژوهش كسب ‌شده و درباره بي‌نامي پرسشنامه‌ها و محرمانگي اطلاعات به آنان اطمينان خاطر داده شد. يافته‌ها: نتايج تجزيه تابع تشخيص نشان داد كه هوش اجتماعي و گرايش به مواد مخدر و روان‌گردان داراي بالاترين توان در تمايزگذاري بين دو گروه از دانشجويان با هوش اخلاقي بالا و پايين بودند. مؤلفه‌هاي بعدي متمايزكننده گروه‌ها به ترتيب گرايش به رانندگي خطرناك، گرايش به خشونت، گرايش به سيگار و گرايش به الكل بودند. همچنين اكثر دانشجويان با هوش اخلاقي بالا با بالاترين درصد تشخيص (91/5 درصد) به ‌درستي از ديگر دانشجويان متمايز شده‌ بودند و 91/2 درصد از افراد دو گروه طبق تابع به ‌دست‌آمده به ‌طور صحيح مجدداً طبقه‌بندي ‌شده بودند. نتيجه‌گيري: هوش اجتماعي و رفتارهاي پرخطر تعيين‌كننده‌هاي مهمي در تمايزگذاري بين دانشجويان با هوش اخلاقي بالا و پايين هستند. بنابراين در هر گونه برنامه‌ريزي براي پژوهش و اصلاح امور، بايد به هوش اجتماعي و رفتارهاي پرخطر توجه ويژه داشت

Background and Aim: Moral intelligence is essential for continuous organizational and personal success. The aim of the present study was to determine the role of social intelligence and risky behaviors in discrimination of students with high and low moral intelligence. Materials and Methods: The research method was causal-comparative. The population consisted of all male and female students studying in Kurdistan university of medical sciences in the 2016-2017 academic year that according to Krejcie and Morgan table, 383 students were selected by multistage cluster sampling method. For data collection from Lennick and Kiel moral intelligence questionnaire student, Tromso social intelligence scale (TSIS) and youth risky behaviors scale were used that all the tools had good reliability and validity. Data were analyzed using statistical test discriminant function analysis. Ethical Considerations: Participants verbal consent in order to participate in the research was obtained and about the anonymous questionnaires and the privacy of information were assured to them. Findings: Discriminant analysis results showed that social intelligence and tendency to drug and psychoactive has the highest discrimination power between two groups of students with high and low moral intelligence were. Next distinctive components respectively the tendency to drive dangerously, the tendency to violence, the tendency to cigarette and the tendency to alcohol were. Also, the results of the discriminant analysis showed that most students with high moral intelligence were correctly distinguished from other students with the highest percentage of detection (91.5%) and 91.2% of the students in two groups according to the function was properly reclassified. Conclusion: Social intelligence and risky behaviors are important determinants of discrimination between students with high and low moral intelligence. Therefore, in any planning for the research and reform of affairs, social intelligence and risky behaviors require special attention