كليدواژه :
جنسيت , برساخت زنانگي , تحليل گفتمان , گفتمان اصولگرا , ايران
چكيده فارسي :
اين پژوهش با هدف مطالعه ي چگونگي برساخت سوژه ي زنانگي در تشكل هاي اصولگراي زنانه به تحليل گفتمان متنهاي منتشر شده توسط مركز تحقيقات زن و خانواده وابسته به حوزه ي علميه ي خواهران قم و شوراي فرهنگي- اجتماعي زنان وابسته به شوراي عالي انقلاب فرهنگي، در بازه ي زماني سالهاي 1381 تا 1389 پرداخته است. يافته ها نشان مي‌دهد اين گفتمان از سه منظر بدن، ميل جنسي و نقش هاي جنسيتي به زنانگي نگريسته و سه تاكتيك گفتماني محرك خواندن بدن زنانه، به رسميت نشناختن ميل جنسي زن و قداست خانواده و زن در مقام مادر و همسر را در برساخت زنانگي به كار ميگيرد.
اين گفتمان با برساخت دوگانه ي خود و ديگري نظام سرمايه داري غرب، سوژه ي زنانگي را در قالب دو دسته ابژه مطيع و سركش بازنمايي كرده به‌طوري‌كه ابژه هاي مطيع، را به عنوان الگوهاي مطلوب تكثير كرده و ابژه هاي مقاوم را با هدف اعمال هرچه بيشتر قدرت و انقياد سوژه ي زنانه طرد كرده و به حاشيه ميراند تا در نهايت، با بازتوليد ساختارهاي امتياز دهنده ي سنتي و قانوني براي مردان سرپرستي ايشان بر زنان را در سطوح خرد و كلان تداوم بخشد.
چكيده لاتين :
In this article, we examined how femininity is constructed in some Osoolgara (conservative) discourses in Iran. Hence, we tried to study two main conservative organizations such as the Women's Studies & Research Center, which is affiliate to Hozeye Elmiye (Seminary), and Social and Cultural Council for Women. In doing so, based on discourse analysis, we focused on these two association’s statements and legislations in which we traced the process of feminine subjectivity formation. So, we paid attention to discursive mechanisms and tactics which are implicitly used in these materials. All in all, the results show that, women’s representation centered on four axes: body, sexual desire, gender roles and cultural invasion. In addition, women are the subject of four discursive tactics namely considering female body as hysteric body, degradation or disrespect of women sexual desire, sanctifying the family and women’s roles in family as a mother or wife, and rejection of the idea of western instrumental approach to the women. Accordingly, by identifying discursive tactics, we contend that, the dominant discourse of these two associations prioritize women’s traditional roles which reinforce masculine domination.
