مقايسۀ اثر كتامين با دكسمدتوميدين در بي دردي سوء مصرف كنندگان مخدر تحت جراحي نفركتومي لاپاراسكوپي

Analgesic Effects of Ketamine vs. Dexmedetomidine on Opioid Abusers undergoing LaparoscopicNephrectomy

مقدمه:دكسمدتوميدين به عنوان يكي از ساختارهاي دارويي در كنترل درد به كار رفته است و نتايج مختلفي از اين دارو ديده شده است. كتامين اثر مناسبي در كاهش درد در افراد معتاد داشته است. دراين مطالعه اثر دوز پايين و بولوس كتامين با دكسمدتوميدين در كنترل درد افراد معتاد تحت نفركتومي لاپاراسكوپيك مقايسه شده است. مواد و روش ها:107بيمار معتاد كه كانديد نفركتومي لاپاراسكوپيكبودند انتخاب شدند. آنها بايستي سابقه مصرف روزانه مخدر را طي 6 هفته اخير مي داشتند. اين بيماران به صورت تصادفي در دو گروه كتامين(K) و دكسمدتوميدين (D) قرار گرفتند.هر گروه براي كنترل درد حين عمل تحت انفوزيون رمي فنتانيل قرار گرفتند. ميزان رمي فنتانيل حين عمل ( پيامد اوليه) و ميزان مخدر مورد نياز بعد از عمل(پيامد ثانويه) مورد مقايسه قرار گرفت. نتايج: ميزان مخدر مصرفي به طور قابل ملاحظه اي در دو گروه متفاوت بود. ميزان رمي فنتانيل در گروهK496±34ميكروگرم و در گروهD508±10ميكروگرم و (0/001>P) بود و ميزان مخدر مورد نياز بعد از عمل در گروهK 1±4ميلي گرم و در گروهD9±3ميلي گرم با (0/001 P<) بود و عوارض قابل ملاحظه اي در دو گروه ديده نشد. نتيجه گيري:كاهش قابل ملاحظه اي در ميزان مخدر مصرفي حين و بعد از عمل در گروه كتامين نسبت به گروه دكسمدتوميدين ديده شد.

Dexmedetomidine has been used differently as a component ofpain management and resulted in various outcomes. Ketamine was effective in pain relief of opioid addicts. In this study we compared low bolus ketamine and dexmedetomidine injection on pain outcomes of addict patients undergoing laparoscopic nephrectomy. Methods: One hundred and seven addict patients candidate for laparoscopicnephrectomywereenrolled. They should havehad daily opioid consumption for at least 6 weeks. They were randomly allocated to receive ketamine (group K) or dexmedetomidine(group D). Both groups received nearly the same anesthetic protocol with remifentanil infusion. Intra-operative remifentanil requirement (primary outcome), post-operative opioid consumption and opioid complications (secondary outcomes) were compared between groups. Results: Opioid requirement was significantly different between groups. Intraoperative remifentanil consumption in group K was 496±34 μg while 580±108 μg in group D (P<0.001). Post-operative opioid requirement was 4±1 mg for group K and 9±3 mg for group D (p<0.001). Complications were not statistically different. Conclusion: Intra and postoperative opioid consumption was statistically significantly reduced by ketamine compared to dexmedetomidine