پديد آورندگان :
صفري، فرهاد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - گروه بيهوشي و مراقبت هاي ويژه , كامران منش، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - گروه بيهوشي و مراقبت هاي ويژه , مالك، سعيد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - گروه بيهوشي و مراقبت هاي ويژه , متقي، كامران دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - گروه بيهوشي و مراقبت هاي ويژه , سادات موسوي، نعيمه دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - گروه بيهوشي و مراقبت هاي ويژه , نشيبي، مسعود دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - گروه بيهوشي و مراقبت هاي ويژه
چكيده فارسي :
مقدمه: عمل جراحي به روش لارنگوسكوپي مستقيم و بيوپسي جزء عمل هاي مهم در جراحي گوش، حلق و بيني است كه به دليل ماهيت عمل جراحي، تحريكات شديدي طي اين فرآيند جراحي وجود دارد. بيهوشي ايده آل براي اين نوع عمل جراحي، بيهوشي با عمق كافي جهت جلوگيري از تغييرات شديد هموديناميك و همچنين ريكاوري كوتاه مدت است. در اين مطالعه دو روش بيهوشي استنشاقي و وريدي[1] روي ميزان تغييرات هموديناميك و زمان ريكاوري بررسي شده است.
مواد و روش ها: در اين مطالعه تعداد 64 بيمار كانديداي عمل را به دو گروه 2 نفره تقسيم نموديم و ضربان قلب و فشار خون سيستوليك را پيش از شروع بيهوشي وپس از آن در فواصل مختلف در هر دو گروه اندازه گيري و ثبت كرديم. زمان ريكاوري نيز در هر دو گروه ثبت شد.
نتايج: متوسط ضربان قلب پس از القاء بيهوشي در دقايق 1، 3، 5، 10، 15، 20 و 30 به ترتيب در گروه TIVA 87/77 ، 72/23،68/83، 68/92، 96/03 و 69/55 در دقيقه و در گروه هوشبر استنشاقي 94/73، 93/26، 91/56، 86/97، 87/83، 87/12 و 87/75 در دقيقه بود كه از نظر آماري تفاوت معنادار است. متوسط فشار خون سيستوليك بيماران در دقايق 1، 3، 5، 10، 15، 20 و 30 به ترتيب در گروه TIVA 118/83، 113/17 ، 108/33، 195/50، 102، 97 و 33/101 ميلي متر جيوه و در گروه هوشبر استنشاقي 127/50، 133/83، 131، 135/12، 127/83، 123/83 و 120/83 ميلي متر جيوه بود كه از نظر آماري تفاوت معنادار است. متوسط زمان ريكاوري براي پاسخ به پرسش ها در گروه TIVA 12/13 دقيقه و در گروه هوشبر استنشاقي 22/43 دقيقه بود كه از نظر آماري معنادار مي باشد.
نتيجه گيري: در جراحي لارنگوسكوپي مستقيم و بيوپسي، براي كنترل بهتر هموديناميك و ريكاوري كوتاه مدت از روش بيهوشي وريدي استفاده شود.
چكيده لاتين :
Introduction: Direct laryngoscopy and biopsy are important procedures in otorhynolaryngology
.There would be severe consequences due to the extensive manipulations during these procedures.
Ideal condition for this type of surgery requires adequate depth of anesthesia to prevent
hemodynamic changes and short-term recovery. The effects of inhaled and intravenous anesthesia
(TIVA) on the hemodynamic changes and recovery time, is investigated in this study.
Materials and Methods: sixty four patients entered the study and divided into two groups of
inhaled and intravenous (TIVA) anesthesia, thirty two patients each. Heart rate and blood pressure
were recorded before induction and in defined intervals in both groups. At the end of surgery,
recovery time recorded in both groups.
Results: Average heart rate in 1st, 3rd, 5th, 10th, 15th, 20th and 30th minute post induction was 77.87,
74.38, 72.23, 68.83, 68.92, 69.03 and 69.55 beats/min in TIVA group respectively and 94.73,
93.26, 91.56, 86.97, 87.83, 87.12 and 87.75 beats/min in inhaled anesthesia group respectively,
which was statistically meaningful. Average Systolic BP in 1st, 3rd, 5th, 10th, 15th, 20th and 30th
minute post induction was 118.83, 113.17, 108.33, 105.50, 102, 97 and 101.33 mmHg in TIVA
group respectively and 127.50, 133.83, 131, 135.12, 127.83, 123.83 and 120.83 in inhaled
anesthesia group respectively, which was statistically meaningful. Average recovery time to
respond to verbal stimulation was 12.13 minute and 22.43 minute in TIVA and inhalation group
respectively which was statistically meaningfu l.
Conclusion: Intravenous anesthesia is a wise choice for d irect laryngoscopy and biopsy surgery,
since exerts better control on hemodynamics and causes a short-term recovery
