بررسي ديدگاه ابن‏عربي و ملاصدرا پيرامون انسان كامل با تأكيد بر نقش هدايتي و ارشادي

انسان كاملِ ابن‏عربي كه بعدها مورد توجه ملاصدرا نيز قرار گرفت، در سير صعودي به سوي حق تعالي راهي مي‏شود و مرحله‌ انسان‏الحيوان را پشت سر گذاشته و با سير در خداوند، به مقام خلافت الهي دست مي‏يابد. برخي عرفا و متصوفه به همين سطح بسنده كردند ولي ابن‏عربي و ملاصدرا از اين فراتر رفته و سير نزولي و يا سير الي‌الخلق را مرحله‏اي از تعالي و كمال انسان مي‏دانند. اين مقاله كه به صورت توصيفي- تحليلي نگارش شده، به واكاوي ديدگاه ابن‏عربي و ملاصدرا درباره يكي از مهم‏ترين نقش‏هاي دنيوي انسان كامل در قبال انسان‏هاي ديگر يعني نقش هدايتي و ارشادي مي‏پردازد. چنين انساني واسطه ميان حق تعالي و خلق بوده و تلاش مي‏كند انسان‏هاي ديگر را به مسير كمال هدايت نمايد. هر يك از ابن‏عربي و ملاصدرا با اشاره به مباني ديني، به اين مهم اشاره كرده و حتي ابن‏عربي كه خود را مصداقي از ختم ولايت مي‏داند و هم‏چنين ملاصدرا، به اين مهم پرداخته و نسبت به كمال انسان‏ها و ارشاد آن‏ها بي‏تفاوت نبودند.