جذبه‌هاي عرفاني در قصايد شيخ عبدالمحمود جيلي(حفيان)

شيخ عبدالمحمود جيلي، شاعر معاصر سوداني در قصايد عرفاني خود كه موضوع اصلي آنها شور و عشق و دلدادگي به ساحت مقدس ختمي مرتبت است، با استفاده از رموز عرفاني به توصيف و ستايش وجود مقدس پيامبر اكرم(ص) مي‌پردازد. از اين‌رو نويسندگان در صددند تا در اين پژوهش به تبيين معاني و مفاهيم پنهان و ظاهري اشعار بپردازند. اين پژوهش از نوع كيفي بوده و روش تحقيق اسنادي (كتابخانه‌اي) را براي بيان موضوع برگزيده است. همچنين نويسندگان از روش تحليل محتوا نيز به صورت كيفي براي واكاوي اشعار شاعر بهره گرفته‌اند تا مفاهيمي ماوراء معناي ظاهري اشعار را دريابند. از يافته‌هاي تحقيق به دست مي‌آيد كه شاعر بحث‌هاي اسلامي و فنون تصوف را در قصايد خود جاي داده و در اين گرايش با پايبندي به ديدگاه بزرگاني چون ابن فارض، ابن عربي و... گوي سبقت را از ديگر رقباي زمان خود ربوده است. همچنين بايد گفت كه جيلي در غزل‌هاي خود به شيوه قدما تمسك جسته و با ذكر اطلال و دمن، از سبك‌هاي خاص خود نيز بهره برده و مدح را واسطه، معناي شعري خويش قرار داده است.