مفهوم اصطلاحي «ادراك» از عبدالقاهر جرجاني تاادبيات عرفان اسلامي

آنچه كه از جمله اهداف اساسي، در اين تحقيق مي باشد؛ به تصوير كشيدن و چگونگي ارتباط، و به نوعي تلفيق ميان دو علم: «بلاغت» و «ادبيات عرفان اسلامي» و برخي از متون ديني پيرامون آن است كه از حيث بررسي و مطالعات ميان رشته اي و يا تطبيقي نيز مي تواند مفيد واقع گردد. مفهوم اصطلاحي «ادراك»، در نزد عبدالقاهر جرجاني داراي سير گسترده و ابعاد مختلفي در نظريات وي است كه از جمله مهم ترين آن، مي توان به چگونگي ارتباط آن با «نظريه‌ نظم»، و حتي نظرگاه منحصر به فرد او پيرامون چگونگي و انواع «ادراك» نيز اشاره نمود. به عبارت ديگر، جرجاني در فرآيند ادراك، به نوعي از تعقّل قلبي نام مي برد و تفكر و انديشه را فائده‌ قلب برمي شمآرد كه با تحقيق و بررسي در آن، دريافتيم كه اين مسئله؛ در حالي است كه در مباحث متون قرآني و ديني، و به ويژه «ادبيات عرفان اسلامي»، مفهوم اصطلاحي «ادراك» به فرآيندي تعلّق دارد كه در اصل، فرد سالك مُدرك براي قرب و شهود خود از محيط و جهان اطرافش، به وسيله‌ تعقّل با قلب، به ادراك مي پردازد. درحقيقت، عبدالقاهر جرجاني در بيان نظريات خود، داراي وجه مشتركي است كه چگونگي ارتباط آن با مفهوم اصطلاحي «ادراك» در «ادبيات عرفان اسلامي»، در اين تحقيق مورد مطالعه و بررسي قرار گرفته است.