اعتبارسنجي و مصداق‌شناسي روايات «نهي از مبايعه با اكراد»

«نهي از مبايعه با اكراد» موضوعي است كه در برخي از روايات مطرح شده‌است. بر اساس اين روايات، گروهي از فقيهان حكم به كراهت مبايعه با اكراد را صادر كرده‌اند. اينكه اين روايات از منظر سند و متن تا چه اندازه معتبر هستند و در صورت اعتبار، مفهوم آن چيست، مسئله اصلي پژوهش حاضر است. هدف ديگر اين پژوهش، رفع شبهاتي است كه گاه مستند به روايات اهل‌بيت(ع) مطرح شده و در آن قوميّت‌زدگي، آسيبي براي انديشه اسلامي معرفي مي‌شود. اين روايات به جهت گسستگي در سند و عدم توثيق حداقل يك ناقل آن از ديدگاه علم درايه‌الحديث، ضعيف به شمار مي‌آيند. حتي با فرض اعتبار سندي، مفهوم اين روايات، نهيِ مبايعه، صرفاً به جهت نژاد اكراد نيست، بلكه در مقام برشمردن مصاديقي بوده كه به جهت دوري از علم و عدم آشنايي از احكام و شيوه زندگي، مبايعه و اختلاط با آن‌ها نه‌تنها به سود منتج نمي‌شود، بلكه موجبات ضرر و زيان معامله‌ كننده را فراهم مي‌سازد. با عرضه اين روايات بر قرآن، سنت قطعي و ارجاع آن‌ها به احاديث محكم و همچنين عطف توجه به مفاهيم كنايي موجود در اين احاديث واضح مي‌شود كه مبايعه با افرادي مورد نهي روايات مورد بحث است كه همچون برخي اكراد در مقطع تاريخي صدور اين احاديث، مبايعه، نكاح و اختلاط با آن‌ها نتيجه‌اي جز زيان مادي و معنوي به همراه نداشته است.