بنات الله و چالش ارزش‌ گذاري جنسيتي ايشان در قرآن كريم

اصطلاح «بنات الله»  انگاره‌اي تاريخي است كه در ميان مردمان باستان از جمله اعراب عصر پيامبر اكرم(صل الله عليه و آله) سابقه‌اي ديرينه داشت و آيين‌ها و سنت‌هاي مختلفي را نيز رقم زده بود. تقبيح شديد قرآن كريم نسبت به اين انگاره تاريخي و سپس انهدام اين خدابانوان در دوره اسلامي موجب آن گرديده تا محققان و انديشمندان مختلف، از مفسران مسلمان گرفته تا پژوهشگران غربي، در مورد ماهيت و هويت اين الهگان در انديشه ديني اعراب جاهلي و كاركردهاي ايشان در قرآن كريم تأملاتي داشته باشند. در اين ميان، يكي از چالش‌هاي قابل توجه چالش جنسيتي اين الهگان است كه ممكن است در بادي امر موهم شرانگاري جنس مؤنث تلقي شود و از آنجا جنسيت به عنوان عاملي اساسي در طرد ايشان توسط قرآن به شمار آيد. درحالي‌كه دشوار است در آموزه‌هاي قرآني بين جنسيت مادينه و ارزش‌گذاري منفي رابطه‌اي مستقيم برقرار گردد؛ به همين دليل در اين پژوهش برآنيم براساس يك شناخت فرهنگي پيشااسلامي پيرامون موقعيت زن در ساختار اجتماعي و نيز نظام مذهبي عرب جاهلي، به واكاوي آيات قرآن كريم ذيل بنات الله بپردازيم و بدين طريق راهي براي برون رفت از اين چالش تفسيري بيابيم. مي‌توان با تكيه بر مستندات ادعا كرد باوجود آن‌كه پيش‌فرض نقادان امروزي آن است كه در قرآن رويكرد مردسالارانه حاكم است اما واكاوي آيات مرتبط با بنات الله و بت‌هاي مادينه مشركان نشان مي‌دهد كه موضع قرآن كريم در قبال ارزش‌گذاري جنسيت مادينه اين دختران، امري حساس بوده و از داوري منفي نسبت به كليت جنس زن و شرانگاري آن پرهيز جدي داشته است.