كاربست نظريۀ زمان روايت ژرار ژنت در مجموعه داستان‌هاي لحظۀ صدق و به كي سلام كنم؟

The Analysis of The Moment of Honesty and To Whom Should I Say Hello? Through Genette's Theory of Time

نوال سعداوي از بزرگ­ترين داستان ­نويسان و رمان­ نويسان عرب، در مجموعه داستان لحظة صدق و سيمين دانشور نويسندۀ برجستۀ معاصر فارسي در مجموعه داستانِ به كي سلام كنم؟ از تكنيك­هاي روايي بسياري در راستاي اهداف داستان­نويسي خود استفاده كرده­ و از ميان ساخت­ مايه ­هاي روايي داستان، به عنصر زمان بيش از هر چيز اهميت داده­اند كه تطبيق و تحليل آن را با نظريه­ هاي جديد روايي امكان­پذير مي­سازد. در ميان نظرياتي كه براي زمان روايي روايت مطرح شده است، نظريۀ ژرار ژنت اهميت بسياري دارد. او بين زمان تقويمي داستان و زمان روايت تفاوت قائل شد و در نظريۀ زمان در روايت، گونه­ هاي مختلف زمان را را از سه جنبۀ نظم، تداوم و بسامد بررسي كرد. در اين پژوهش تلاش بر اين است تا با روش تحليلي و استقرائي ابتدا نظريۀ ژنت را توضيح دهيم سپس به تطبيق آن نظريه بر اساس مكتب امريكايي نزد دو نويسندۀ مذكور بپردازيم تا مشخص شود كه اين دو نويسنده تا چه اندازه از انواع شگردهاي زماني در روايت­هاي خود بهره جسته­اند و چه تفاوت­هايي در بررسي عنصر زمان دارند. نتايج حاصل از پژوهش، بيانگر آن است كه هر دو نويسندۀ زن از تكنيك­هاي نظريۀ زمان همچون بسامد و تداوم در داستان­هاي خود استفاده كرده­اند؛ اما زمان­پريشي در اثر دانشور نمود بيشتري داشته است و بيشتر از نوع گذشته­ نگري است و عاملي كه نزد هر دو سبب گستردگي زمان و درنگ در روايت شده است، توصيفات دقيق و جزئي و پرداختن به اموري است كه در ارتباط دقيق با رخدادهاي اصلي داستان نيستند.

The Moment of Honesty , written by Naval Sa'davi, one of the prominent Arab writers, and To Whom Should I Say Hello written by Simin Daneshvar, one of the great contemporary Persian writers, have employed narrative techniques to their aim. They have paid much attention to the element of time which makes the analysis of their work plausible through the recent theories of time, in particularly Gerard Genette's. Genette distinguishes the calendar time from the narrative time. In his theory of narrative time, he categorizes time to three aspects of order, continuity, and frequency. In this study, first, it is aimed to analyze Genette's theory through an analytic-inductive method. Then, the two stories are analyzed to understand that to what extent they have used the techniques of time in their narrative and how they differ on that. The results show that both female writers have employed the techniques of frequency and continuity. However, anachronism is more significant in Daneshvar's story, bearing more on flashback. Moreover, the extension of time and pauses in the narrative is due to the detail description of events which are not much related to the main events of the story