مطالعه اثر ورزش منظم هوازي بر مقادير سرمي تروپونين قلبي I ، عامل نكروز توموري آلفا و ميزان وقوع آپوپتوز در آسيب ايسكمي-بازخونرساني قلب موش صحرايي

فرآيند بازگرداندن جريان خون به عضله قلب ايسكميك، مي تواند به شكل متناقضي موجب القاء آسيب در ميوكارد شود. تروپونين قلبي I (cTnI) و عامل نكروز توموري آلفا (TNF-α) شاخص هاي بيوشيميايي مهم آسيب بافت قلب مي باشند. هدف اين مطالعه ارزيابي اثرات ورزش هوازي كوتاه مدت و درازمدت منظم فزاينده بر مقادير سرمي cTnI و TNFα در آسيب ايسكميبازخونرساني (I/R) قلب موش صحرايي مي باشد. بدين منظور، 40 سر موش صحرايي نر ويستار به طور تصادفي به چهار گروه برابر شامل گروه هاي شاهد، I/R، I/R با دو هفته ورزش هوازي و I/R با هشت هفته ورزش منظم و فزاينده هوازي ، تقسيم شدند. تمرين هوازي، هفته اي پنج جلسه دويدن روي تريدميل با سرعت 25-10 متر/دقيقه به مدت 30-10 دقيقه با شيب 5 درجه انجام شد. براي ايجاد I/R، رگ كرونري چپ پائين رو توسط كلمپ مسدود و بعد از 30 دقيقه كلمپ ها باز و به مدت 2 ساعت خونرساني مجدداً برقرار گرديد. در نهايت موش ها پس از خون گيري از سينوس پشت كره چشم جهت سنجش cTnI و TNF-α سرم آسان كُشي شدند. از قلب موش ها برش هاي بافتي با رنگ آميزي تانل تهيه شد. ورزش منظم هوازي درازمدت مقادير سرمي cTnI و TNFα را كه در اثر I/R افزايش يافته بودند، به طور معني داري (0.05 p) كاهش داد. در آسيب شناسي بافتي، تعداد سلول هاي آپوپتوتيك عضله قلب گروه I/R در مقايسه با گروه شاهد به طور معني داري افزايش يافت (0.01 p). ورزش هوازي منظم و فزاينده درازمدت، تعداد سلول هاي آپوپتوتيك را به طور معني داري كاهش داد (0.05 p). نتايج نشان داد ورزش منظم و فزاينده هوازي درازمدت، قلب موش هاي صحرايي را از آسيب ايسكمي خونرساني مجدد محافظت مي كند.