مطالعه تاثير مصرف يك دوز كراك مورد استفاده معتادان ايراني بر پاسخ بيگانه‌خواري نوتروفيل‌ها در موش صحرايي

امروزه يكي از مشكلات جوامع بشري استفاده از مواد مخدر به خصوص كراك مي باشد. هدف از اين مطالعه بررسي تأثير مصرف يك دوز كراك بر پاسخ بيگانه خواري نوتروفيل ها در موش صحرايي بود. بدين منظور 30 سر موش صحرايي نر ويستار در 5 گروه 6 تايي به طور تصادفي تقسيم و در آكواريوم‌هاي شيشه‌اي با 12 ساعت روشنايي و 12 ساعت تاريكي و شرايط يكسان تغذيه‌اي و دسترسي آزاد به آب نگه داري شدند. بعد از عادت كردن به محيط جديد، كراك با دوز mg/kg 7.8، به چهار گروه تيمار به صورت داخل صفاقي تزريق شد. از گروه اول  3 ساعت، از گروه دوم  6 ساعت، از گروه سوم 24 ساعت و از گروه چهارم 1 هفته بعد از تزريق و از گروه شاهد در همان روز اول، خون‌گيري بعد از بي‌هوشي با اتر، از طريق وريد دم به عمل آمد.  قدرت بيگانه خواري نوتروفيل ها بعد از مجاورت با مخمر ارزيابي گرديد. كاهش معني‌دار در تعداد گلبول هاي سفيد در زمان هاي 3 و 6 ساعت بعد از تزريق و كاهش معني‌دار در تعداد نوتروفيل‌ها و افزايش معني‌دار در تعداد لنفوسيت ها در زمانهاي 3، 6 و 24 ساعت بعد از تزريق مشاهده شد (0.05 p). قدرت بيگانه خواري نوتروفيل ها نيز در زمان هاي  3 و 6 ساعت بعد از تزريق كاهش آماري معني‌داري نشان داد (0.05 p)، كه اين امر احتمالاً مي‌تواند ناشي از تأثير كراك بر مهاجرت بافتي، كاهش عمر نوتروفيل ها‌ و يا احتمالاً افزايش توليد راديكال هاي آزاد توسط اين ماده مخدر باشد. بنابراين مصرف كراك مي‌تواند زمينه را براي ايجاد عفونت با كاهش تعداد گلبول هاي سفيد و كاهش قدرت بيگانه خواري نوتروفيل ها هموار كند.