تأثير تفاوت‌هاي فردي حسابرسان بر تعهد حرفه‎اي آنها: بررسي نقش ميانجي سازگاري جو اخلاقي

هدف: هدف اين پژوهش، بررسي تأثير تفاوت‌هاي فردي حسابرسان بر تعهد حرفه‎اي آنهاست. همچنين نقش ميانجي متغير سازگاري جو اخلاقي در تأثير تفاوت‌هاي فردي حسابرسان بر تعهد حرفه‎اي نيز بررسي شده است. روش: مطابق با تئوري شناخت اجتماعي، دو معيار منبع كنترل دروني و خودكارآمدي به‎عنوان تفاوت‌هاي فردي حسابرسان مد نظر قرار گرفت كه براي سنجش متغير منبع كنترل دروني از پرسش‌نامه اسپكتور و براي سنجش متغير خودكارآمدي از پرسش‌نامه شرر و آدامز استفاده شده است. همچنين متغير تعهد حرفه‎اي به‎كمك پرسش‌نامه آرانيا و متغير سازگاري جو اخلاقي با بهره‎مندي از پرسش‎نامه ويكتور و كالن اندازه‌گيري شدند. داده‌هاي پژوهش نيز از پرسش‌نامه‎اي كه حسابداران رسمي شاغل در سازمان حسابرسي و مؤسسه‌هاي حسابرسي (252 نفر) تكميل كردند، جمع آوري شد. فرضيه‌هاي پژوهش با استفاده از رگرسيون حداقل مربعات معمولي و آزمون سوبل آزمون شدند. يافته‎ها: نتايج پژوهش نشان مي‌دهد، تفاوت‌هاي فردي حسابرسان (منبع كنترل دروني و خودكارآمدي) بر تعهد حرفه‎اي آنها اثر مثبت و معنادار دارد. همچنين، سازگاري جو اخلاقي به‎عنوان متغير ميانجي، سبب تقويت رابطه مثبت بين تفاوت‌هاي فردي حسابرسان و تعهد حرفه‎اي آنها مي‌شود. نتيجه‎گيري: نتيجه به‎دست آمده از پژوهش، گوياي اهميت وجود جو اخلاقي مناسب در سازمان حسابرسي و مؤسسه‌هاي حسابرسي است كه توجه ويژه مسئولان اين حوزه را مي‎طلبد.